| Önsöz | Arama | Üyelik | Sohbet | Alış-Veriş | www.netyorum.com   
Ajanda
Seçtiklerimiz
Arşiv
Yazarlar
Yorumlar

Bölümler

Köşe Yazıları
Teknoloji
Sanat
Soru & Cevap
Dostluk & Sevgi
Eğlence
Geçmiş Zaman Olur ki

Konular

Sinema
Müzik
Kitap
Sözler
Oyunlar
Ürünler
Mekan
 
 
Reklam Fiyatları

İzleyici Mesajları

Elektronik posta :
bilgi@netyorum.com

 
 
Bu sayfayı arkadaşınıza göndermek için tıklayın.

 
 
Açılış sayfası yapmak için tıklayın.

Sık kullanılanlar listesine eklemek için tıklayın.

 

Eski Sayıları

"Güncel Yaşadıklarım" 01.02.2001 Timur Yalçın - netyorum.com / Sayı: 57

İÇİMİZDEKİ SAPIKLIK DÜRTÜSÜ

Konu başlığına bakıp aldanmayın. Bahsetmek istediğim konu; telefon sapıklığı :)

Hafta sonu iki ayrı telefon sapıklığına maruz kaldım. Ancak bunlardan ikincisi gerçekten düşündürücüydü.

İlk olayımız;

Arayan kişi telefonu çaldırıp karşı tarafın açmasını bekliyor, açınca da hiç ses çıkarmıyor. Amacı sanırım karşısındakine bir sinir harbi yaşatmak.

Bu durumda bende telefonu kapamadım ve arayan telefon sapığımızın nefes alışveriş seslerini dinlerken, arada konuşmaya devam ettim (nasıl olsa telefon faturası arayan sapığımıza gelecek).

Sonunda dayanamadı ve kallavi bir küfürle karşılık verdi söylediklerime. Böylece nihayet sesini duyduk sevgili sapığımızın.

Bir süre sövdü saydı. Ben de kendisini biraz gaza getirdim açıkçası (epey eğlenceli).

Sonra beni; "Sen benim kim olduğumu biliyor musun?" şeklinde tehdit etmeye başladı. Ardından da özür diledi, yanlış aradığını belirtti. Sonra tekrar tehdit ile küfür etti. Bir süre bu şekilde devam etti (küfür - tehdit - özür). Derken telefonu kapadı.

Ardından düşündüm. Adamcağızın gerçekten ciddi bir tedaviye ihtiyacı var. Çok yalnız kalmış ve piskolojik olarak bunalımda. Yoksa bir kimse önce arayıp sessiz durduktan sonra küfürle karşılık verip özür dilemez yanlış aradım diye.

İkinci sapığım daha ilginç ve düşündürücüydü.

Bir kız çocuğu (tahminen 8-10 yaşlarında), telefonu açtım ve karşımda anlaması zor şekilde bir şeyler söyledi, ardından küfür etti.

Ben herhangi bir şey söylemediğim için şaşırıp (bu arada arkadan başka insanların -çocukların- gülümseme sesleri geliyordu) arkadaşlarına "aa niye konuşmuyor ki?" şeklinde konuşmalarını duyuyordum. O da bilahare telefonu yüzüme kapattı.

Beni düşündüren şey ise;

İlk arayan adam olgun ama psikolojik sorunları var, ancak ikinci arayan bir çocuk. Nasıl bir sorunu olabilir ki bu şekilde bir telefon sapıklığı olayına girsin.

Daha çocuk yaşta sapık olmanın, insanları rahatsız etmenin (gerçi ben hiç rahatsız olmam aksine tam bir eğlence - en kötü ihtimalle bu şekilde güzel bir telefon faturası gelecektir ellerine) ne olduğunu öğreniyor ve uygulayabiliyorlar. Büyüdüklerinde olgunlaştıklarında ne gibi fikirler taşıyacakları gerçekten düşündürücü (ne de olsa ağaç yaşken eğilir).

Eğer bir sapığınız varsa hiç sinirlenmeyin. Sonuçta onların amacı sizi sinirlendirmek ve taciz etmek. Siz konuyu ne kadar sakin ele alıp, eğlenceli bir hale dönüştürürseniz o kadar huzurlu geçer hayatınız.

Hepinize az sapıklı günler diliyorum.

Timur Yalçın
elektronik posta: timury@techie.com


Yorum Ekle Yorumları Listele
57. Sayı önceki yazı 57. Sayı sonraki yazı
Yazarın Önceki Yazısı Yazarın Sonraki Yazısı
Her hakkı saklıdır. All rights reserved. netyorum.com © 2000-2005 İstanbul-Türkiye