| Önsöz | Arama | Üyelik | Sohbet | Alış-Veriş | | www.netyorum.com |
|
02.08.2001 Ebru Türkol - netyorum.com / Sayı: 80BİZ NASIL YAŞIYORUZ BÖYLE?Bazen düşünüyorum da, biz insanların iç sesleri dışa yansısaydı durum ne olurdu acaba? - Bugün ne kadar güzelsin! - Seni çok özleyeceğim! - Ülkenin durumu iyiye gidiyor! - Biz sizi ararız! - Seni seviyorum! Ve bu genelde yaşamın her basamağında karşımıza çıkan "of gene mi?" dedirten bir olay. Ailede, arkadaşlıkta, toplumda, devlette, aşkta her şeyde... İçimizden geçen ve asıl hissettiğimiz şeyleri söylemememiz gerektiğinden bazen maskeyi takıp yalanlar söyleyen biz oluyoruz. Mesela işverenimize "Senden nefret ediyorum, ne biçim bir insansın!" gibi bir şey söyleyemeyeceğimizden "Sayın patronum bugün ne kadar da iyi görünüyorsunuz!" yalanını atıveriyoruz. Bu aldatmacalar kimi kez zorunluluk, kimi kez ise bir şeyleri elde etme isteğinden kaynaklanıyor. Zorunluluk hallerini bir kenara bırakırsak, bir şeyleri elde etme amacıyla insanları aldatmanın, duygularıyla, inançlarıyla oynamanın hiçte doğru olmadığını düşünüyorum. Aslında hiç sevmediği birine sırf onun parasını, pulunu, bedenini vb. elde
etmek amacıyla "seviyorum" maskesini takmak gibi... " Paranı deve yapacağım " diyerek masum bir vatandaşın belki de son kuruşunu
elinden almak gibi... Evet, bunlar yaşanıyor, yaşatılıyor. Ne kötü bir şey dediğimiz böyle olaylarla her an, her yerde karşılaşabiliyoruz. Keşke iç seslerini duymak fırsatımız olsa. En azında böyle acil durumlarda. Yapacak tek şey gözü açık ve tetikte olmak... Her an emniyettte ve maskesiz bir dünyada olmanız dileğiyle... Sevgilerimle, Ebru Türkol netyorum.com: (Bu metnin elektronik, basılı veya görsel yayın organlarında tamamen veya kısmen yayınlanması yazarının yazılı iznine tabidir. Aksine davranılmaması önemle rica olunur. Alıntı yapılmadan bu sayfaya link verilmesi için herhangi bir izin gerekmemektedir.)
|
Her hakkı saklıdır. All rights reserved. netyorum.com © 2000-2005 İstanbul-Türkiye |