| Önsöz | Arama | Üyelik | Sohbet | Alış-Veriş | www.netyorum.com   
Ajanda
Seçtiklerimiz
Arşiv
Yazarlar
Yorumlar

Bölümler

Köşe Yazıları
Teknoloji
Sanat
Soru & Cevap
Dostluk & Sevgi
Eğlence
Geçmiş Zaman Olur ki

Konular

Sinema
Müzik
Kitap
Sözler
Oyunlar
Ürünler
Mekan
 
 
Reklam Fiyatları

İzleyici Mesajları

Elektronik posta :
bilgi@netyorum.com

 
 
Bu sayfayı arkadaşınıza göndermek için tıklayın.

 
 
Açılış sayfası yapmak için tıklayın.

Sık kullanılanlar listesine eklemek için tıklayın.

 

Eski Sayıları

31.05.2001 Ebru Türkol - netyorum.com / Sayı: 73

YETENEK İŞ'E YARAR MI?

Etrafımıza şöyle bir dönüp baktığımızda işsiz güçsüz dolaşan insanların giderek çoğalmakta olduğunu görüyoruz. Bunların pek çoğunun üniversite mezunu, kalifiye elemanlar olduğunu düşünmek ise tüylerimizi diken diken etmeye yetiyor. Devlet ya da özel sektör kadrolarına baktığımızda ise liseyi bile zar zor bitirmiş kimselerin oldukça yüksek maaşlarla yer aldıklarını görüyoruz...

"Hayat bir kumardır; yetenek kadar zarlarında iyi olması gerekir".

Evet bazıları belki daha şanslı çıkıyor yola. Bir tanıdık, iyi bir mevkide dayı, zengin bir baba.... Ve aslında belki de hiç hakedilmemiş bir yaşama balıklama atlama imkanı.... Ne yazık ki bu sözün günümüzde oldukça geçerli olduğunu görerek, her gün daha çok üzülüyor ve buna sebebiyet veren insanları canı gönülden kınıyoruz...

Ancak yapabileceğimiz hiç mi bir şey yok da bu kadar insan elini kolunu sallayarak geziyor? Bence bunun sebebi günümüzde özellikle son nesil gençlerin hazıra konma eğilimlerinin artmasından ve yüksek idealler peşinde koşmalarından da kaynaklanıyor. Bir yerlere gelmek için önce belli aşamalardan geçilmesi gerektiği gerçeği artık pek kabul görmüyor. "Ben falanca okulu bitirdim, artık sırtım yere gelmez" düşüncesiyle okuldan mezun olan genç, davulun sesinin uzaktan duyulduğu gibi olmadığını anladığında hayalkırıklığına uğruyor. Yeteneklerimizin çok çok mükemmel olması her zaman bize birşeyler getiremeyebiliyor. Özellikle de zarlarımız kötü ve bizi kollayacak bir çevremiz yoksa. Bu durumda da iş başa düşüyor.

Belki herşeye sıfırdan başlayacağımız ama yeteneklerimizi göstererek belli bir yere gelebileceğimiz bir işe girerek yola çıkabiliriz. Maaşımız az, çalışma koşullarımız çok kötü olabilir. Ancak çalışan insanın her zaman değerli olacağı düşüncesiyle bir gün takdir edilebiliriz. Başlangıçta sadece zarlarının iyi olmasıyla bizden daha iyi konumda olan insanları sollayabiliriz. Hatta minik bir odada kendi işimizi kurarak bir gün Koç veya Sabancı'larla yarışır durumda bulabiliriz kendimizi. Zarları 6-6' ya çevirmek azimli, çalışkan ve buna gerçekten inanan herkes için mümkün bence...

Yeter ki sağlığımız yerinde,aklımız başımızda olsun!....

Sevgilerle,

Ebru Türkol
e- posta: barutt@turk.net


netyorum.com: (Bu metnin elektronik, basılı veya görsel yayın organlarında tamamen veya kısmen yayınlanması yazarının yazılı iznine tabidir. Aksine davranılmaması önemle rica olunur. Alıntı yapılmadan bu sayfaya link verilmesi için herhangi bir izin gerekmemektedir.)


Yorum Ekle Yorumları Listele
73. Sayı önceki yazı 73. Sayı sonraki yazı
Yazarın Önceki Yazısı Yazarın Sonraki Yazısı
Her hakkı saklıdır. All rights reserved. netyorum.com © 2000-2005 İstanbul-Türkiye