17.05.2001 Tunca Dolapçı - netyorum.com / Sayı: 71

DERİNLİĞE DOĞRU

Gecenin bir vakti olmuş. Düşüncelerimin bana kurmuş olduğu tuzaklardan kaçarcasına, umuda yolculuk yapıyorum sanki.

Yitirmek istemediğim hayallerimin peşindeyim bu saatlerde. Sanki zifiri karanlık bir kuyudan su çekermiş gibi.

Derler ya; insanları hayalleri ayakta tutar diye. Ama şunu unutmuşlar, ayakta tutan şey gün gelir hayal kırıklığına da uğratır. Evet ben bunları yaşıyorum bu zaman dilimlerinde. Biz insanlar üretken olduğumuz kadar tüketiciyiz. Gün gelir elimizdekilerin değerini bilir, gün gelir kıymet bilmeyiz. Artık kavramlar allak bullak oldu ki ne yapmamız gerektiğini bilmediğimiz, hatta düşünmeye fırsat bulamadığımız zamanlar fazlalaşmaya başladı. Artık keşkeler ve pişmanlıklarla doluyuz. Neden? diye soruyorum kendime.

Bizler açız, hem de mutluluğa. Fakat ne hayaller, ne de keşkeler doyuruyor karnımızı. Değer yargıları değişiyor ve böylelikle insanların insanlara yaklaşımı daha soğuk ve mat oluyor. Yaşam ki o kadar güzel ve kısa. Bizler ayakta durabilecek kadar yapay işlerle avutuyoruz kendimizi. Gelin, mutluluğun yansıttığı ışıkla, çevremizi ısıtalım. Onlara sevgiyi öğretelim ki, yarınlarımız ayakta kalabilsin. Yavaş yavaş insanlığa sunulmuş kavramlar yitirilmekte. Hep yitiren taraf neden bizler olalım. Sadece bizlere gerekli olan şey cesaret ve özgüven. Bilmece ise yaşamın bize sunduğu güzelliklerle yaşamak, mutluluğa göçebilmek! Aynı göçmen kuşları gibi.

İlk başta içimizdeki duygularla yüzleşelim ki gerisi gelsin. Sadece birazcık çaba. Mutluluğa giden yolu takip edebilmek için, birazcık çabayı kendi yaşamınızdan hiç bir zaman eksik etmeyin...

Tunca Dolapçı
e-posta: tuncadolapci@yahoo.com