|
08.03.2005 İlker Özlük - netyorum.com / Sayı: 160
KAPANMIŞIM İŞTE
Yüreğim zindan olmuş sevgili. Ne ışık sızar içeriye, ne de hayalim dışarıya,
gelirim giderim böyle, böyle yok olurum düşlerimin içinde, bir kitabın en son
cümlesi gibi anlatırım kendimi, en son cümlesinin kelimeleri gibi. Sonunda bir
kitap gibi, baharın yakalayamadığı çocuk gibiyim sevgili. Büyümek istemeyen
ağlamalar içinde, bir zindanın hücresiyim sevgili. yatarım öyle boylu boyunca,
tıpkı seneler gibi. ne yokluğun yanımda nede gözlerinin parlaklığı, bir hayat
var mektup gibi. Ne içi okunuyor ne mürekkep izi var. Öylece yazılmış işte. Kör
karanlık bir geceyim sevgili, ne yıldızları var ne de masumluğu.unutmuşum aklıma
gelmeyen dereleri, ne balıkları var içinde ne suyu serin serin akar öyle, bir
mendil, bir nakış var içinde ne işleyen belli düşümde ne rengi var gülüşümde,
kapanmışım sevgili, ne kapatan belli içeriye ne de kapılar var dışarıya,
kızmışım çıkmışım dağlarına, ne rüzgarı var yanımda ne kocaman ağaçları,
sevgili, durmuşum işte ne ayaklarım var yolunda ne de bir yol senin uğrunda,
çıkmışım bir nefeste bir nefeste kuşlar gibi ne kanadım kalmış, nede uçarım
öyle, kapalıyım işte, içimde dört mevsim dört demir kapı, bir de yarım su
bakırı, doldur içelim kadar ağır geliyor insana, taze bir Merhaba’nın yanımdan
geçmeyeli kadar uzak artık her şey, kapalıyım sevgili, senin rüyalarını görmeden
düşmüşüm dizlerime kadar, ne bağı çözülmüş nede kalkmışım dimdik, öylece
yürümüşüm sokakları, eşkıya olmuşum karanlığa, koşamamışın sana, ayaklarımın
karasularında boğulup gitmişim, ne sokaklar var şimdi, ne de gecenin bekleyeni,
sevgili, öyle yok olup gitme artık, gitme dinsin acılarım daha yeni geldin.
İlker Özlük
e-posta: ilkerizm@yahoo.com
netyorum.com: (Bu metnin elektronik, basılı veya görsel
yayın organlarında tamamen veya kısmen yayınlanması yazarının yazılı iznine
tabidir. Aksine davranılmaması önemle rica olunur. Alıntı yapılmadan bu sayfaya
link verilmesi için herhangi bir izin gerekmemektedir.)
|
