08.03.2005 Gülay Şahin - netyorum.com / Sayı: 160

İNCİT SEN YİNE DE KALBİMİ

Özlemim. Canımın içi. Nasıl da yanıyor şu anda yüreğim, acıklı bakıyor dışarıya. Seni görebilmek düşüncesi ile heyecan duyuyor ama aşkın korkutan kıvılcımından da çekiliyor. Sevgili. Özlenen beklenen sevgili. Deliler gibi düşünülen sevgili. Kalbimin ta içindeki neşe tohumum, nasıl da güzel besleniyorsun içimde.

Sen.

Öyle büyüyorsun ki içimde. Neden dışımızda büyütemiyoruz bu sevgiyi. Sendeki sevgi değil belli de, bendeki bu hasret neden. Haketmediğini düşündüğüm yüreğimi hep sana verme istemim neden? Sürekli incittiğin beni hep sana sarılmak için beklettiğim ellerim neden? Düşüncemde sana hem öfkem, hem aşkım. Bu nasıl bir duygu, bu nasıl bir histir. Öfke, tutku ve heyecanın yanında acı veren bir karanlık.

Çalma artık içime doğru, gezinme artık yüreğimde acı acı. Bak gözlerimde beliren hüzne, senden artık kalan bana. Bak ellerimdeki soluk renge gidişindeki manayı çözmeyen sebebsiz bir nedenle.

Görmek istesen bir kez beni engel verebilir miyim artık kalbime, engel tanır mı bu ayaklarım senden uzaklaşmaya. Asla. Bilemiyorum doğruyu, yanlışı ayırt edemiyorum, senin adını sayıklamaya devam ediyorum ve seni paylaşmaya başlıyorum. Bak her satırım sana, her kelimem boynuna.

Her demde düşünülen, özlenen sevdiğim, kısmetse olur diyelim ve kısmetse bekleyelim..

Gülay Şahin
e-posta: gulay_sahin@hotmail.com

netyorum.com: (Bu metnin elektronik, basılı veya görsel yayın organlarında tamamen veya kısmen yayınlanması yazarının yazılı iznine tabidir. Aksine davranılmaması önemle rica olunur. Alıntı yapılmadan bu sayfaya link verilmesi için herhangi bir izin gerekmemektedir.)