| Önsöz | Arama | Üyelik | Sohbet | Alış-Veriş | www.netyorum.com   
Ajanda
Seçtiklerimiz
Arşiv
Yazarlar
Yorumlar

Bölümler

Köşe Yazıları
Teknoloji
Sanat
Soru & Cevap
Dostluk & Sevgi
Eğlence
Geçmiş Zaman Olur ki

Konular

Sinema
Müzik
Kitap
Sözler
Oyunlar
Ürünler
Mekan
 
 
Reklam Fiyatları

İzleyici Mesajları

Elektronik posta :
bilgi@netyorum.com

 
 
Bu sayfayı arkadaşınıza göndermek için tıklayın.

 
 
Açılış sayfası yapmak için tıklayın.

Sık kullanılanlar listesine eklemek için tıklayın.

 

Eski Sayıları

28.05.2003 Gülay Şahin - netyorum.com / Sayı: 135

DOLMAYAN İNCİR ÇEKİRDEĞİ

incir çekirdeği. hayat böyle mi gerçekten doldurulamayan incir çekirdeğini yaşatırken. duygularımızdan alırken bizi, başka zamanlara yolculuk başlatırken içimizde. nasıl ki? devam edebiliyoruz belki, ama yine bir ruhsuzluk, yine bir tepkisizlik. belki içteki isyanla karışık bir aldanış, bakıştaki vazgeçilmişlik bırakıyor kendini, sakin duru bir zaman dediğimiz yalnızlığımıza. olmak zorunda mıyız yalnız. kalabalık etraf görünmüyor, eş, dost, akrabadan ama içimizdeki yalnızlık nasıl da boyun eğmiş bakıyor.

çocukluğum. yüreğimdeki ve gözlerimdeki çocukluğum.
incitmeyin çocukluğumu, yitirmeyin bakışlarımdaki sessiz çığlığımı, sevinçlerimde oluşan damlacıklarımı!

gülmek. bazen heves ettiğimiz ışıltı, bazısında kaçtığımız bir neden, sakladığımız gizemli sır dünya. bir telaşe yaratıyor içimizde, sevdiklerimizle ışıldıyor yine yok olmak için çabalıyor hemen gitmek için izin bile istemiyor bizden. yol almışken. uzaklardan beliren boşluğa, peşinden sürüklenen umut 'daki ümitsizliğe rağmen yine de adım atıyor, yol aldırıyoruz.

heyecanlar. yaşanmaları özlenen, sebebi dünyalar olabilen sayısız heyecanlı hevesler, heyecanlı hisler. tüketilmesinler bu kadar çok, tüketilmesinler bu kadar çabuk. bekleşmesinler birbirlerine çarparak, yapışmasınlar anlamsız bütünlüklere. takip etsem yoldaki aydınlığı, nereye götürür bilinmez içimdeki karanlığı, yok edebilir mi bendeki hüzünü, varolanı silebilir mi bu umutsuzluğu? yansıtabilir mi içimdeki telaşlı sorgulu huzuru? alır mı benden içimdeki acıdan keyif alan yüreğimi? bakabilir mi bana yüreğimdeki minik gamzeli çocuğa, sorabilir mi sebebi belirsiz zamanlarımda yaşadığım duygularımdaki gerçekliği? olmuyor. sormuyor. gözükmüyor bile bana. ama yine de ışıltının bir parçası sim olabiliyorum bakışlarımda, veriyorum karşımda herkese bir sinyal hem de güçlü ve dolgun bir sevinçle, içimdeki soru işaretlerim ve ünlemlerim kalıyor geriye. belki başka sefere diyorum. paylaşmaya birlikte..!!

Gülay Şahin - Kasım 2002
e-posta: gulay_sahin@hotmail.com


netyorum.com: (Bu metnin elektronik, basılı veya görsel yayın organlarında tamamen veya kısmen yayınlanması yazarının yazılı iznine tabidir. Aksine davranılmaması önemle rica olunur. Alıntı yapılmadan bu sayfaya link verilmesi için herhangi bir izin gerekmemektedir.)


Yorum Ekle Yorumları Listele
135. Sayı önceki yazı 135. Sayı sonraki yazı
Yazarın Önceki Yazısı Yazarın Sonraki Yazısı
Her hakkı saklıdır. All rights reserved. netyorum.com © 2000-2005 İstanbul-Türkiye