Hayat tersine yaşanmalıydı bence.
Önce ölümü savuşturmalıydık başımızdan.
Yirmi yılımızı huzurevinde geçirip,
Çok gençleştiğimiz için atılmalıydık.
Altın bir saatimiz olduktan sonra işe başlamalıydık.
Kırk yıl çalışmalıydık, ta ki
Emekliliğin tadını çıkarabilecek denli gençleştiğimiz güne kadar.
Üniversiteye gitmeliydik sonra,
Liseye hazır hale gelene dek.
Parti yapmalıydık,
İyice ufalmalıydık.
Oyun oynayıp,
Sorumlulukları unutmalıydık.
Küçük bir kız ya da erkek bebek olunca annemize dönmeli,
Son dokuz ayımızı yüzerek geçirmeli,
Ve sevgi dolu bir bakışta son bulmalıydık.
 

Norman Glass

Not: Sayın Semra Güngör'e teşekkür ederiz.