Bu gün yüreğim yine taş kesildi,
Kırdım galiba ben de kırılarak birilerini

Anlatmak zor oldu

Yapılan iyiliğe karşı duyulan minneti
Önemsendiğimi hissettim
Değer verildiğini bildim ama
Teşekkürüm havada kaldı
İsyan ettim zannedildi
Oysa kalbim nasıl da hüzünlendi
Gözyaşlarım içime aktı
Sevincim, mutluluğum
Üzüntüye kilitlendi,

Keşke anlasaydı beni

Keşke anlatabilseydim kendimi

Kimbilir !
Belki de güzdür
Bugünkü hüznümün,

Anlaşılmazlığımın nedeni.

Olsun, sevgim yine içimde

Hayallerim saklı içimde

Bekliyorum ...

Bir gün anlayacaktır beni
Zaman akıp gitse de

İnanan gözler bana dönecek,
Hüznümü sevince bırakacaktır

Yine hüzünlü bir güz günü.

Kırgınlığın ardında ki o büyük sevgi
Kırgınlığı yendiğinde,

El olmadan ellerimiz, el ele olacak biliyorum
Kaybetmedim henüz ümidimi...
 

Daruma - 18.9.2002
e-posta: daruma@netyorum.com