Yorumlar

Proust / Ayrılınca niye acı çekiyoruz o zaman. İçimizdeki sevgi aynı şiddette devam ederken, niye karşı taraftan bize yansımıyor ? Sevgiden gözlerimiz kör mü oluyor da sevildiğimizi göremiyoruz. Yoksa çok fazla seviyoruz, çok fazla yansıyor da gözlerimiz mi kamaşıyor göremiyoruz!!! Sevgiyi herkes kendi içinde birşekilde yaşıyor. Ya karşı tarafta bitiyor ama sen sevmeye devam ediyorsun, ya da sen bitiriyorsun ama karşı taraf sevmeye devam ediyor. Gerçek olan şu ki ; mutlaka taraflardan biri daha çok seviyor ve ister sevilsin ister sevilmesin sevmeye de devam ediyor. Hatta başka biri ile beraberken bile eski sevgisi içinde biryerlerde gizleniyor ve işte gerçek ; bu sefer az seven taraf kendisi oluyor, hayat da böyle geçip gidiyor. (Bu durum sevginin konusu Aşk olduğunda tabiiki) Sonuç olarak sevgiye değer veren bir insansanız, karşınızda çok seven, çırpınan bir insan gördüğünüzde bu tertemiz sevgiyi seviyorsunuz, sevgiyi tercih ediyorsunuz. Ya da o büyük sevginiz ile tek başına yaşamayı seçiyorsunuz. Karşınızdaki insanın çok sevmesi sizin için hiçbirşey ifade etmiyorsa, siz sevgiye bencil davranıyorsunuz.

jasminka	1/13/2004 6:30:36 AM
proust na demişse dogrudur