| Önsöz | Arama | Üyelik | Sohbet | Alış-Veriş | www.netyorum.com   
Ajanda
Seçtiklerimiz
Arşiv
Yazarlar
Yorumlar

Bölümler

Köşe Yazıları
Teknoloji
Sanat
Soru & Cevap
Dostluk & Sevgi
Eğlence
Geçmiş Zaman Olur ki

Konular

Sinema
Müzik
Kitap
Sözler
Oyunlar
Ürünler
Mekan
 
 
Reklam Fiyatları

İzleyici Mesajları

Elektronik posta :
bilgi@netyorum.com

 
 
Bu sayfayı arkadaşınıza göndermek için tıklayın.

 
 
Açılış sayfası yapmak için tıklayın.

Sık kullanılanlar listesine eklemek için tıklayın.

 

Eski Sayıları

06.05.2005 İlker Özlük - netyorum.com / Sayı: 163

NEYİM?

Aklımı açık unuttum, sıyırıp giden benim…

Kürekleri kaybolmuş sandalım, bir dönerim kendime, bir batar bir çıkarım, aşkımı açık unuttum yanıma dolar giderim, yangınlarda susayan çiçek benim, bir küserim kendime bir ateşin rengiyim, yolumu açık unuttum her sevdam yanık benim.

Denizler başındayım, maviyim, umudun yelkeniyim göğün bir yüzü, gözümü açık unuttum, içeri giren yar benim.

İki lambalı mahalleyim, ışığım yetmez benim, içkimi açık unuttum devrilen gece benim.

Seni arayan benim, hem yıldızım hem güneş, bir yüzüm aya çalar, bir yüzüm sabahtır, nefsimi açık unuttum bir deli rüzgar benim.

Kah giden kah gelenim, eski bir yol gezenim, bir sarı bir beyazım, gençliğimi açık unuttum, yaşlanıp giden benim.

Köyünün yolu benim, girişinde ağaç, bir yanım gölge bir yanım serin benim, uzandığın uykuyum, gezdiğin rüya, hayalinde yatanım, bir gezerim divane, bir durgun nehir, yüzümü açık unuttum gül gibi açan benim.

Gurbette uçan kuşum, göçünde yalnız, göçünde baharım, bir kanadım özgürlük, bir kanadım esirim, yaşamı açık unuttum ab-ı hayatı içerim.

Yedi kapılı zindanım, her kapı yüreğim benim, üst üste kapanırım, sanki suçlu dizlerim, bir çökerim üstüne bir taşa eğilirim, elimi açık unuttum yüzünü silen benim.

Her aşka bir gölgeyim, her yaşta bir çocuk, her sıcakta bir mevsim, her rüzgar kolum benim, baharı açık unuttum, her renkte çiçek benim.

Dağ gibi kol gezerim, eşkıya zaman benim, bir inerim kendime, bir kurşundan geçerim, sesimi açık unuttum, isyana çıkan benim.

Hayra yordum kendimi, susadım, acıktım aydınlığına, seni sakladım gizliliğe, düşmanına dost oldum, önüne geçtim kirliliğin, kanımı açık unuttum, kaybına kurban benim.

Ayrılığın bütünüyüm, sokağım karanlıklar çarşısında, köşede bir sandık, üzerinde ki hayatım, kadehlerin yıkıldığı kadar dolarım sabahın doğmuşluğuna, her öğlen giden benim, dostları açık unuttum, mezara giren gün benim.

Yar senden geçemem, gül yüzünü içemem, her görünen aşk benim kılavuzluk edemem, suyum ateş gibi cehennemden gelemem, cenneti görsem sana değişemem, bir elimden tut benim ben senden vaz geçemem.

Ben artık sen oldum, kendimde yok bir şey, güz oldum akşama doğru, güz içinde bir soluk, artık duramıyorum, aklımı açık unuttum, sıyırıp giden benim…

Sağlıcakla kalın…

İlker Özlük - 8.7.2004
e-posta: ilkerizm@yahoo.com


netyorum.com: (Bu metnin elektronik, basılı veya görsel yayın organlarında tamamen veya kısmen yayınlanması yazarının yazılı iznine tabidir. Aksine davranılmaması önemle rica olunur. Alıntı yapılmadan bu sayfaya link verilmesi için herhangi bir izin gerekmemektedir.)


Yorum Ekle Yorumları Listele
163. Sayı önceki yazı 163. Sayı sonraki yazı
Yazarın Önceki Yazısı  
Her hakkı saklıdır. All rights reserved. netyorum.com © 2000-2005 İstanbul-Türkiye