21.03.2005 Ani Toros - netyorum.com / Sayı: 161

HERKESİN BİR ÖYKÜSÜ VAR

Herkesin bir öyküsü var uzun kısa...
kimine ilginç gelen bitmemiş bir hikaye yaşanarak öğrenilecek Çünkü hayat bilinmeyene gebe...
İşte benim de hikayem böyle
ama ben tam 2 yıl önce öldüm onu terketmem gerektiği o yaz gecesinde...
şimdi mevsimlerin döngüsü ve hayatın akışına karışmış yaşıyorum.
Sahi yaşıyo muyum ?
ama onu hala içimde yaşatıyorum. kirletmedim anılarımı...
Anılarıma tutundum hiç bozulmasın benle kalsın diye...
bize yapılanı haketmedik biz.
ben bana yapılanı haletmedim.
kimse aniden bir karar alıp birgün hayatını yıkıp yeniden şekillendirmek için karar alamaz birden...

bu büyük acıların örselenmenin incinmelerin kırgınlıkların bekleme sabrının aşağılanmanın hatta kovulmanın yükünü taşıyamaz yürekte...
çok fazla ve uzun süre verilmiş bir mücadeleydi.
yalnız bir mücadeleydi onunki gibi..
düşünüyorum birlikte verilen bir mücadele olsa bu noktaya gelinir miydi diye..
Her neyse geçmişi sorgulamayı da uzun süre önce bıraktım.
Daha doğrusu beni sevip sevmediğini sorduğumda Bu konuda yorum yapamam cevabında beni gözden çıkardığında...

Resimlerini yaktığım o gece onunla vedalaştım ben...
tek dileğim mutlu olması...
iyi ve mutlu olması...
Bazen acı veriyorsa ve biz katlanma kapasitemizi aştıysak ve o sevgilinin aslında yanımızda olmasığını anlamışsak yapılacak olan brakıp gitmektir.
Sevgi bazen vazgeçmektir.
vazgeçirdiler oysa o kılını bile kıpırdatmadı..
bize sahip çıkması gereken noktada suskun kaldı...

Acıyı göğüsleyebilmek...
sevdiğin için ölebilmek
tapınma gibi sevmek...
göğüslemek acıyı...
ne amaç için olduğu da önemli
2 kişi olunca aşılırmış zorluklar
biz 2 kişi değildik ...
akıntıya çekilen kürek gibiydi direncim...
yanımda yoktu
belki de hiç olmadı..
yada o da benim gibi vazgeçti

Birşeyi ne kadar ve ne için istediğin çokönemli elini taşın altına koyabilmeli seven bir yürek gerekirse bedel ödeyebilmeli inançtır sevmek...

ona onun için gerekirse ölebileceğimi söylemiştim bir gün...
gülmüş ve yakışır demişti....

ayrıldığımız gece beni neden sevdiğini hatırlıyor musun diye sormuştum ona anımsamadı..
oysa anımsamalıydı.
beni neden seviyorsun demiştim suskun kaldı

oysa beni kaybetme riskini almaması gerekirdi evlerinden kovulduğum gün ağlayarak kapıdan çıkmak yerine benim elime yapışıp beni de kendiyle dışarı sürükleyebilmeliydi başkalarının bizim için aldığı kararlarda bizi hatırlatabilmeliydi bana batırılan her bir iğnede beni savunabilmeliydi beni küçük gördüklerinde incindiğimde duyarsızlık duvarına sığınıp benden uzaklaşmamalıydı bugün yanında değilsem bizi koruyamadığımız için istemediler o da savaşmadı bir insan ne kadar yalnız savaşır yalnızsa ne için savaştığının savaştığı insanın yanında yer almadığını artık farkettiyse savaşmasının yanlız savaşmasının anlamı kalmadıysa vazgeçmektir bazen beni neden sevdiğini unuttu bizi unuttu o halde vazgeçmeliydim bende acı kapasitem dayanma direncim dolmuştu...

beni neden sevdiğini
nasıl geçirdiğimizi yıllarımızı...
yıllar önce sevdiğini sandığı o kızı görmeliydi oradaydım yanındaydım..
brakmasaydı kaymazdım avuçlarından
zordu yumruğunu sıkmak
bedeli vardı korumanın saklamanın....
ben vazgeçmeden önce o çoktan vazgeçmişti bizden bizim için insanlarn bize yaptıklarına suskun ve kayıtsız kalmıştı...

seven insan hani mücadele ederdi
gerçekten severse dağları devirirdi...
yalanmış sevdalar
bu pazar babalar gününde içi buruk olacak biliyorum
yanında değilim oysa ruhum yanına gidip onu kollarıma almak istiyor
bir çocukmuş gibi
yıllar önce ağlarken yanında olduğum gibi
ve o ben ağlarken yanımda olduğu gibi...

bir rüya gördüm ve uyandım
umarım benden çok seveceği insan da onu sever
onun için hala dua ediyorum ve mutlu olmasını diliyorum

biz bizi koruyamadık
saldırdılar..... incittiler.... aşağıladılar....yıprattılar....

bundan sonraki hayatında
kendi hayatı ve geleceği için alacağı kararlarda
başkalarının onayı değil kendi ne kadar ve için istediği ve sevdiğini
unutmamasını diliyorum
hayat bize sunulur seçimlerimizle ve Allahın izniyle şekillendiriz.

ne istediğini bilmek
neden istediğini
ne kadar istediğini

uğruna ölecek kadar sevmek
ve gerekirse artık
sevgin sana ve karşındakine acı veriyorsa
vazgeçmeyi bilmek
işte budur sevmek
karşılıksız çıkarsız sonsuz sevebilmek
zordur ....
karşındaki için yaşarsın karşındaki için görürsün
karşındakinin gözüyle görebilmek
çok zordur gerçekten sevmek

o artık benim sevdiğim adam değildi
çünkü
kalbi nasırlaşmıştı...
ben onu neden sevdiğimi biliyordum
ve o halini sevdim...
ve o hali hep zihnimde...

sevginize sahip çıkın
onu koruyun ve saklayın..
ne pahasına olursa olsun
gerekirse bedel ödeyerek...
ama birlikte
aynı yöne bakın aynı yöne koşun
o zaman yanınızdaki insanı yitirmemiş olursunuz
sevgi hep sizinle olsun...

Ani Toros

netyorum.com: (Bu metnin elektronik, basılı veya görsel yayın organlarında tamamen veya kısmen yayınlanması yazarının yazılı iznine tabidir. Aksine davranılmaması önemle rica olunur. Alıntı yapılmadan bu sayfaya link verilmesi için herhangi bir izin gerekmemektedir.)