15.12.2003 Zeynep Yazıcı - netyorum.com / Sayı: 149

AĞLA SEVGİLİ YURDUM, AĞLA!

Ve Cellat uyandı yatağın da bir gece 'Tanrımmm' dedi bu nasıl zor bilmece! Öldürdükçe çoğalıyor adamlar, ben tükenmekteyim öldürdükçe….'

Kuralar çekilmiş, paylar dağıtılmış,talihlilerle talihsizler yerlerini almış ve acımasızca patlatılmış bombalar yurdum insanı üstüne bir kez daha!!!

Yeni günün tenine dağılır yaralarım,acılarım..sargısızım, çoğalırım, çoğaldıkça arsızım.sıra dağlar tutuşuyor bağrımın orta yerinde..sesime bir kibrit çaksam tutuşacağım.içim acıyor, yüreğim sızlıyor.yeter! yeter! yeter!kan sıçratmayın sabahımın seherine…!!

Felakete uğrayınca zorla tutmaya çalıştığımız neydi içimizde? Göz yaşı dökmek, dilediği gibi inlemek, acıdan bağırmak isteyen yanımız değil miydi? Bir kez daha yurdumun üstüne terör denen kara bulut çökmüşken, nasıl ağlamam,nasıl feryat etmem, nasıl yazmam yeter!!

İnsan böyle durumlar da kendi kendinden emin midir? Yoksa , gözünün kendini aldatıp da bir oyun oynadığını mı düşünür?bu kadar ölüm, vahşet, kan varken bu oyunda; insan kendisiyle gelişme ve çatışma halin de kalmaz mı?Güçlü bir insan, başına bir bela gelince, oğlunu, karısını, babasını veya çok sevdiği şeyi kaybedince, bu acıya başkalarından daha kolay mı katlanır? Peki bu insan acı duymaz mı, yoksa duymazlık edemez de dizginler mi kendini? Oysa ne kolaydır ölenlerin yakınlarına güçlü ol demek…

Bu nasıl bir vicdan?

İyilerle kötüleri birbirinden ayıran bu vicdan; her insanda, insanlığın ortak bir yanı olarak var olmamış mıdır? Hangi insan vicdanı bunu kabul eder bilmiyorum ama bu kadar masum insana kıyanları da insan olarak kabul etmiyorum.

Ve şimdi daha iyi anlıyorum ki vicdan;insan ölçüsünde değil, insanlık ölçüsündedir.

Bir kör için, işeyen biriyle hiç ses çıkarmadan kanı boşalan biri arasın da ne fark vardır ki?

Bizde bu kör insanlar gibi acıma duygumuzu yitirmiyor muyuz?

İşte ceza korkusu olmayan insanlar değil midir zaten ortalığı bu kadar acılara boğan…bu acımasız mahluklar bir çok kimsenin uzaktan kırlangıç kadar görünen bir insanı öldürürken, bir öküzü elleriyle boğazlamaktan daha az acı duyacağı besbellidir. Acı çeken bir ata acıdığımız halde, umursamadan bir karıncayı çiğnemez miyiz?

Bu bayram arifesinde de içim sızlıyor yine, teröre kurban verip yitirdiğimiz değerlere.

Acımız büyük, ağla sevgili yurdum insanı ağla… Güneşin altında donan bir çiçek gibi, kar altında alev ateş yanan bir kuş gibi, denizler ortasında çöle düşmüş bir ülkesin!!!! Ağla sevgili yurdum ağla. Doğumsuz bir toprak, ışıksız bir yaprak gibi… Sazımdan dökülen acı türküler gibi. Aşkım, sevgim ve hüzünlü yoldaşım gibi… Ağla sevgili yurdum ağla… Nasırlı taş yüreklerin kör sevdasına, özgürlük adına yaptığın sunaklara, sevgilere öfkeyle sarılan çocuklarına… Ağla sevgili yurdum ağla!!!!

Zeynep Yazıcı - 25.11.2003 / Niğde
e-posta: yazicizeynep@hotmail.com

netyorum.com: (Bu metnin elektronik, basılı veya görsel yayın organlarında tamamen veya kısmen yayınlanması yazarının yazılı iznine tabidir. Aksine davranılmaması önemle rica olunur. Alıntı yapılmadan bu sayfaya link verilmesi için herhangi bir izin gerekmemektedir.)