İstiyorsun ki !
Bu dünyada yaşamalıyım
Soruyorsundur
Ama nasıl?

Karnım doyacak ki, büyümeliyim;
Giyinmeliyim ki, hasta olmamalıyım;

Okumalıyım ki
Şu dünyanın anasını ağlatayım;
Beni ağlatanlara inat...

İçimi bir hüzündür saran
Gece mi? Ne
Kalabalık yok, sessiz sakin;
Yastık yokkkk...
Yatak çimler, yorgan yıldızlar;
Ve
Sadece benim, benle uyuyan...
Güneş mi?
Annem !!!!

Beni sıcacık uyandıran;
Yoksa babam mı ????

Gök gürültüsü, şimşek, yağmur !
Yokkkkk.... hepsi benim, benimle,
Tek vücut...

Gecesinde gündüzünde,
Güneşinde, şimşeğinde,
Yıldızında, ayında......

Can çocuğum;

Büyümeliyim ki...

Çocukların canlarındayım...

Ben, benimleyim...
 

Sokak çocukları için yazdığım bir şiirdir.

Dahlia - 14.3.2003
e-posta: dahlia_65@msn.com