ELELE TUTUŞMANIN GÜCÜ
Bir yaz günü, plajda oturuyor, kumlarla oynayan iki çocuğu
seyrediyordum. Her ikisi de, deniz kıyısında, kapılarıyla,
kuleleriyle, tünelleriyle kocaman bir kale yapmak için beraberce
harıl harıl çalışıyorlardı. Kale neredeyse tamamlanmışken, büyük bir
dalga gelip kaleyi bozdu. Her şey, bir anda ıslak bir kum yığınına
dönüşmüştü. Bütün uğraşlarının bir anda gözlerinin önünde yok
olduğunu gören çocukların göz yaşlarına boğulmalarını bekliyordum.
Ama çocuklar beni şaşırttı. Ağlamak yerine, ikisi de kalkıp el ele
tutuştular ve gülerek kıyıdan biraz daha uzaklaşıp yeni bir kale
yapmaya giriştiler.
Çocukların, o anda bana önemli bir ders öğrettiklerini fark ettim.
Yaşamımızdaki her şey, yaratmak için üstünde çok zaman ve enerji
sarf ettiğimiz her karmaşık yapı, aslında
kumdan yapılmışlardır. Sadece başka insanlarla kurduğumuz ilişkiler
ayakta sağlam kalabilir. Er ya da geç, bir dalga gelip, kurmak için
yoğun çaba sarf ettiğimiz çalışmaları anında yıkabilir. Böyle bir
durum karşısında, sadece yanında tutacak bir eli olan insan
gülümseyebilir...
Rabi Harold Kushner |