Aşkımıza umut ile bakan gözlerim
Sıcaklığına sevgine alışmışken
Terkettin.

Tuttuğu her şeyde tenini hisseden ellerim
Dokunuşuna alışmışken
Terkettin.

Ağzından çıkan her kelimeyle titreyen yüregim
Sesine alışmışken
Terkettin.

Seni düşünerek dalıp giden benligim
Rüyalarda sana alışmışken
Terkettin.

Yazdığı her mısrada sevgimizi anlatan kalemim
Şiirlerde sana alışmışken
Terkettin.

Seni hatırladığım her an kuş olup kanatlanıyorken
Düşüncelerde uçup sımsıcak sevgine konuyorken
Terkettin.

Şimdi donuklaştım.
Gözyaşı dolu geceleri silemez oldum.
Yazdığım sevgi dolu şiirleri okuyamaz oldum.
Aşkını hatırlatan hiç bir şeye bakamaz oldum.
Sakladığım mendilini tutamaz oldum.
Elimdeki resmine bakamaz oldum.
Tam sana kavuştum aşkımı buldum derken.
Terkettin...

Sevdiceğim buralardan çekip gideceğim.
Sonunda sensizliği terkedeceğim.

Gülay Atilay (Durmaz) - 9.8.2000
e-posta: gulay@atilay.com