Ben sana mecburum bilemezsin,
Sen bana mecbur musun onu da ben bilemem.
Ama öyle isterdim ki bana mecbur olmanı;
Her kapı çalışında ben diye fırlamanı
Her telefon çalışında özlemle sesime koşmanı
Gecenin bir vakti ter içinde uyanıp, adımı sayıklamanı
Yalnızlığının en derinindeyken benle avunmanı
Korkunca koluma sımsıkı sarılmanı
Gözyaşlarına boğulduğunda acını benle unutmanı
Kederlerini kedersiz gecelerimizde bırakmanı
Sevinçlerini benle paylaşmanı
Kahkahanı benim kahkahama katarak şakıyışını
Gözlerindeki o ışıltıyı gözlerime aktarmanı
Neşeni, mutluluğunu hep benle yaşamanı
Öyle çok isterdim ki.

İsterdim,
Hem de çok...
 

Özcan Kılınçcı - 24.3.2000 14:30