Bir minik ayakkabı
Görünüşüne aldanmayın
Ayakkabı minik ama
İçinde kocaman bir hayat saklı
Ayakkabıların rengi
Yaşanacak hayatlar kadar renkli
Oysa bir gün, bir hercai
Rengarenk ayakkabıların
Rengini solduruverdi
Kim onu aynı yaşta kalmaya mecbur edebilirdi ki
Ya mecbur edenler
Nerelerde hangi hayallerin peşindeydi
Eğer hayaller, ümitler, hedefler bu kadar güzelse
Bıraksaydınız da
Minik ayakkabılar da büyüseydi,
Yaşasaydı hercai hercai
Son günlerini
Torunlarını bekleyerek geçirseydi
Sonra son baharı bekleyip
Bir son bahar da
Kendisine biçilen
Son gün de gitseydi.

Ait olmayan baharları
Kaç Sonbahardır yaşıyorsunuz?
Kaç yaşında, kaç yaşında bir baharı yok ettiniz.
Tanrının verdiği yetmedi de
Bir de kendiniz mi eklediniz
İstemeseniz de içinizden bir ses kükreyecek
Kulaklarınızı sağır, bedeninizi yok edecek
Adına vicdan denecek
Becerebilecekmisiniz!
Zorla aldığınız hayaller
Hiç size ait olmayacak
Rüyalarınıza girecek,
Acılarınızı hiç kimseler bilemeyecek
Yok sanılan vicdan hep hesap verecek
Dayanabilecek misiniz?
Volkanlar üstünüzde patlayacak
Simsiyah dumanlardan nefes alabilecek misiniz?
Sonra bir gün biri gelip
Belki de en sevdiğinizin hayatını hakkı olmadan isteyecek
Hayallerini, ümitlerini, aşklarını mutluluklarını almasına
Rıza gösterebilir misiniz?

Şimdi anlıyor musunuz...
Yanan yüreklerden af diliyor musunuz
Titreyen ellerden medet umuyor musunuz

Analara, babalara,
Bebelere, sevgililere,
Borcunuz var,
Başınızı ceza yastığına eyin
Artık ayakkabıları sahipleri giysin
Belki yanan yüreklere
Göz yaşı yerine
Yağmur yağar
Eğer volkanlar yağmurlarla sönebiliyorsa...
 

Daruma - Eylül 2002