İÇİMDEKİ KARGAŞA
Hissetmiyorum.
Herşeyi birbirine karıştırıyorum,
Fırtınadan olsa gerek,
Duygularımı kaybettim,
Yorgunum,
Bilen, gören var mı?
Kırılmış, yapıştırılmış,
Belliki hor kullanılmış,
Ama Güzel bir yürek.
İçinde kaybolan duygular,
Aynı fırtınaya yakalanan var mı içinizde,
Gördünüz mü? Desem
Sizle göz göze gelsem,
Yoruldum desem,
Anlatır mısınız hikayenizi
Kimbilir belki de aynıdır,
Kırık kalplere
Biraz sular serpilir,
Pencerelerde mor menekşeler
Kalbinizden gelen suyla beslenir
Dinlendim artık gidebilirim
Yollar, yollar,
Kimi dik, kimi yokuştur
Ümitsizlik yoktur,
Mutlaka bulunur,
Ama bazen duygular
İzini kaybettirip yok olur,
Sahibe direnmektir bu bilirim
Bir boş vermişliğin içinde
Alışıverirsiniz geçici olarak bu yokluğa
Ama aniden iki damla gözyaşı yanaklarda
İşte bulundu bile,
Kırılmış bir kere
Yeri değişse de
Gözyaşları hep içinde.
Alışmayın en iyisi siz bu boş vermişliğe
Yüreğiniz acısa da
Göndermeyin duyguları dinlenmeye.
Hissediyorum,
Çoğu zaman gülerken kalbim acısa da,
İçim ağlasa da,
Ellerim hep buz gibi
Kalbim ise bir serçe kuş misali
Yetmedi!
Görmezlikten gelmek,
Serserilik yapmak
Aynı acıyı yaşayanlarla
Acılarımı paylaşmak yetmedi,
Yetmedi dostlarım arkadaşlarım
Unutmak için vefasız sevgiliyi.
Ne kadar saklasam da, gizlesem de
Gözlerim yalan söyleyemedi.
Daruma -
20.8.2002
|