BİR HİNT MASALI - DEĞER
Eski bir Hint masalı şöyle der:
Bir zamanlar çok büyük bir ressam varmis. Eserleri
herkes tarafindan begenilirmiş. Ülkenin kralı bile onu
onur madalyası ile ödüllendirmiş. Ona Hintçe'de
renklerin ustası anlamına gelen "Ranga Charya" adı
verilmiş. Ama hayranları ona kısaca "Ranga Guruji"
derlermiş. Ranga, yıllar içinde, alanındaki ustalığını
kanıtlarcasına kendine özgün bir renk stili
geliştirmiş. Çok çalışması, yorumu ve konuya kendini
vermesi, kendinden sonra gelenlere örnek olmuş. Bir
sanat okulu açmış ve orada öğrencilerine sanatın
inceliklerini öğretmeye başlamış. Belli bir müfredatı
ve süresi yokmuş okulun. Öğrencinin, yeteneğinden ve
bilgisinden kendisi tatmin olduktan sonra, onu sanat
dünyasına takdim etmesi okulun özelliğiymiş.
Kendince bir "Öğrenci Değerlendirme" yöntemi
geliştirmişti. Bu, onun çalışma yöntemi gibi dünyada
eşi olmayan bir yöntemdi. Bu okulda bir öğrenci olan
Rajeev çok aceleciydi. Allah vergisi bir yeteneğe
sahipti ve Ranga'nın aradığı özellikler doğrultusunda;
diğer öğrencilerden çok daha hızlı bir başarı
gösteriyordu. Ranga, ondaki bu gelişmeden çok memnundu.
Çok övgü ve teşvik almaktan dolayı Rajeev merakla
Ranja Guruji'nin onu artık bir ressam olarak ilan
edeceği ve hayatının bu şekilde devam etmeye
başlayacağı günü bekliyordu. Bir gün, çok kibar bir
şekilde Ranga Guruji'ye final uzmanlık sınavını ne
zaman alacağını sordu. Ranga, gülümsedi ve dedi ki:
"Rajeev, sen benim gelecek vaad eden öğrencilerimden
birisin. Çok kısa sürede sanatın inceliklerini
öğrendin. Sanırım şimdi final sınavının zamanı geldi."
"Sınav konumun ne olduğunu söyler misiniz, Guruji?"
Rajeev, mutluluğunu ve heyecanını saklamakta
zorlanıyordu. Ranga, "Rajeev, bir resim yapmanı
istiyorum. Bu, senin en iyi resmin olmali ve herkes
hayran kalmalı. Şimdi acele etme ve hayatının
şaheserini yap" dedi.
Rajeev, gece gündüz çalıştı; en güzel resmini yaptı ve
Ranga Guruji'ye getirdi. Ranga:
"Şimdi bunu şehrin meydanında halkın beğenisine
sun" dedi. "İnsanların senin eserini görmelerine izin
ver. Resmin altına büyük ve koyu harflerle, bu resmin
halkın değerlendirmesi için oraya konulduğunu ve
resimdeki hataların, izleyenler tarafından resmin
üzerine bir "X" çizerek belirtilmesini rica ettiğini
yaz."
Rajeev, Ranga'nın dediklerini yaptı. Resmi şehrin en
merkezi yerine koydu. Birkaç gün sonra Ranga gidip onu
getirmesini söyledi. Rajeev, meydana giderken çok
heyecanlıydı. Ancak oraya vardığında çok büyük bir
hayal kırıklığına uğradı. Tüm resim baştan aşağı "X"
işaretleriyle doluydu. Başarısızlığı böylece
anlaşılmıştı. Büyük bir kalp kırıklığıyla resmi
Guru'ya gösterdi.
Ranga, O'na asla umutsuzluğa kapılmamasını ve yeniden
bir resim yapmasını tavsiye etti. Rajeev, yeni bir
sanat şaheseri daha yaptı. Ranga, daha önce söylediği
şeyleri tekrarladı. Ancak en son satırda değişiklik
yaparak... Bu kez Rajeev'e resmin yanına boya ve fırça
da koymasını söyledi.
Resmin altına yazdığı mesajda izleyicilerin hataları
bulması ve resmin yanında bulunan malzemeleri
kullanarak düzeltmeleri istenmişti. Birkaç gün sonra
Rajeev resmi almaya gittiğinde şaşırdı. Çünkü resmin
üzerinde hiçbir işaret olmadığı gibi yanına konulmuş
olan malzemelere de hiç dokunulmamıştı. Rajeev, resmi
Guru'suna sunarken çok mutlu olmuş ve kendine güveni
gelmişti.
Ranga, yine gülümsedi ve "Rajeev bugün öğrenmiş olduğun
bu dersle birlikte artık senin eğitimin tamamlandı"
dedi. "Sevgili oğlum, eğer bu dalda mükemmellik ve
yücelik istiyorsan sadece sanatta ustalaşmış olman
yetmez. Ama insanların, eline fırsat verildiğinde
hiçbir şey bilmedikleri bir konuda bile eleştirip,
değerlendirme eğiliminde olduklarını da öğrenmen
gerekir"
"Eğer dünyayı seni yargılayacak kişi olarak kabul
edersen hep hayal kırıklığına uğrarsın. İnsanlar
hiçbir bilgisi ve ciddiyeti olmadan yargılamalarda
bulunur ve birbirlerine fikirlerini söylerler. Senin
ilk resmini "X" lerle doldurdular. Çünkü onları
engelleyecek hiçbir risk yoktu. Ve çoğunun bu konuda
hiçbir yeteneği ve bilgisi de yoktu. Ama onlara
sunulan bu fırsatı memnuniyetle değerlendirdiler. Ama
aynı insanlar, hataları bulup düzeltmeleri istendiğinde
hiç biri bunu yapmadı. Çünkü bu kez onların bilgisi ve
yeteneği risk altındaydı; bu konudaki eksikliklerini
göstermekten çekindiler. Uzak durmayı tercih ettiler."
Ranga devam etti: "Böylece sevgili oğlum, senin azmin,
senin yeteneklerin, senin bilgin, senin sanat
alanındaki çabaların, senin çok
çalışmanın ve içten uğraşılarının değerli bir
ürünüdür. Bunu dünyaya bedava sunma. O zaman çalışman
ilk resminin uğradığı sonuca uğrar. Kendinin yargıcı
ol ve değerini kendin belirle ama bunu adalet ve
eşitlik ilkeleriyle yap. Ve böyle davrandığında seni
temin ederim ki asla ne kendin ne de eserinle hayal
kırıklığına uğrarsın."
"Tanrı seni korusun! Oğlum."
Rajeev'in gözlerinde saygı ve neşe dolu yaşlar
vardı. Kalbinin derinliklerinde, eğer bu son dersi
almasaydı eğitiminin eksik kalmış
olacağını hissediyordu.
Not: Sayın Mustafa Tanyeri'ne
teşekkür ederiz.
|
