Göç eden kazları havada süzülürken hiç izlediniz mi?
"V" şeklinde bir formasyonla uçtuklarını farketmişsinizdir.
Bilim adamları araştırmış, 
"Bu kazlar neden V şeklinde bir grup yaratarak uçarlar" 
diye...
Ve sonuçta kazların hiç de "kaz kafalı" olmadıkları ortaya çıkmış.

Hatta bizlerin ders alacağı noktalar var...
Uçan her kuş, kanat çırptığında 
arkasındaki kuş için onu kaldıran bir hava akımı yaratıyor.
V şeklindeki formasyonla uçan kaz grubu, 
birbirlerinin kanat çırpışlarındaki hava akımını kullanarak 
uçuş menzillerini yüzde 71 oranında uzatıyorlar.
Yani, tek başına gidebilecekleri maksimum yolu 
grup halinde neredeyse ikiye katlıyorlar.

Bize çıkan ders: 
Belli bir hedefi olan ve 
buraya ulaşmak için biraraya gelen insanlar 
oraya daha kolay ve çabuk erişirler. 
Çünkü birbirlerinin çekimini kullanırlar.

Bir kaz, V grubundan çıktığı anda uçmakta güçlük çekiyor 
çünkü kaldıraçla hava akımının dışında kalmış oluyor. 
Bunun sonucu olarak hemen formasyona geri dönüyor ve 
"V" 'nin gücünü kullanıyor.

Bize çıkan ders: 
Kafamız kaz kadar çalışıyorsa 
bizimle aynı yöne gidenlerle bilgi alışverişini sürekli kılarız.

Başta giden V lideri yorulduğunda en arkaya geçiyor ve 
hemen arkasındaki lider konumuna geçiyor. 
Bu değişikliği sürekli yapıyorlar.

Bize çıkan ders: 
Liderliği paylaşmak ve 
zor işi rotasyonlu yapmak 
ivme kazandırıyor.

Gerideki kuşlar öndekileri daha hızlı gitmek üzere bağırarak uyarıyor.

Bize çıkan ders: 
Takım ruhu.

Formasyondaki bir kuş hastalanırsa veya 
bir avcı tarafından vurulur da uçamayacak hale gelirse... 
Düşen
korumak üzere yanına gidiyor. 
Tekrar uçabilene kadar - veya ölümüne kadar - 
onunla beraber kalıyorlar. 
Sonra diğer bir V formasyonuna katılıp 
kendi gruplarına ulaşıncaya kadar beraber uçuyorlar.

Bize çıkan ders: 
İşler zorlaştığında 
dostlarınızı yalnız bırakmazsanız 
onlarda asla sizi yalnız bırakmazlar.