Bir kral halkı için geniş bir yol yaptırmaya karar verdi. Yapımı 
tamamlanan yolu halka açmadan önce, bir yarışma düzenlemeye karar verdi. 
İsteyenin bu yarışmaya katılabileceğini ilan ettiren kral, yoldan en güzel geçecek 
kişiyi belirleyeceğini söyledi. 

Yarışma günü, insanlar akın ettiler. Bazıları en güzel arabalarını, 
bazıları en güzel elbiselerini getirmişti. Kadınlardan kimileri 
saçlarını en güzel biçimde yaptırmıştı, kimi de yanlarında en güzel yiyecekleri 
getirmişti. Gençlerden bazıları spor kıyafetler içinde yol boyunca 
koşmaya hazırlanıyordu. 

Nihayet, tüm gün insanlar yoldan geçtiler, fakat yolu kat edip tekrar 
kralın yanına döndüklerinde hepsi aynı şikayette bulundu: Yolun bir yerinde 
büyükçe bir taş ve moloz yığını vardı ve bu moloz yığını yolculuğu 
zorlaştırıyordu. 

Günün sonunda yalnız bir yolcu da bitiş çizgisine yorgun argın 
ulaştı. Üstü başı toz toprak içindeydi, ama krala büyük bir saygıyla yönelerek 
elindeki altın kesesini uzattı: 

"Yolculuğum sırasında, yolu tıkayan taş ve moloz yığınını kaldırmak 
için durmuştum. Bu altın kesesini onun altında buldum. Bu altınlar size ait 
olmalı." 

Kral gülümseyerek cevap verdi: 

"O altınlar sana ait delikanlı" 

"Hayır, benim değil. Benim hiçbir zaman o kadar çok param olmadı" 

"Evet" dedi kral. "Bu altınları sen kazandın, 
zira yarışmanın galibi sensin. 
Yoldan en güzel geçen kişi sensin. 
Çünkü, yoldan en güzel geçen kişi, 
ardından gelenler için yoldaki engelleri kaldıran kişidir!"    

Not: Sayın Mert Ökter'e teşekkür ederiz.