| Önsöz | Arama | Üyelik | Sohbet | Alış-Veriş | www.netyorum.com   
Ajanda
Seçtiklerimiz
Arşiv
Yazarlar
Yorumlar

Bölümler

Köşe Yazıları
Teknoloji
Sanat
Soru & Cevap
Dostluk & Sevgi
Eğlence
Geçmiş Zaman Olur ki

Konular

Sinema
Müzik
Kitap
Sözler
Oyunlar
Ürünler
Mekan
 
 
Reklam Fiyatları

İzleyici Mesajları

Elektronik posta :
bilgi@netyorum.com

 
 
Bu sayfayı arkadaşınıza göndermek için tıklayın.

 
 
Açılış sayfası yapmak için tıklayın.

Sık kullanılanlar listesine eklemek için tıklayın.

 

Eski Sayıları

 

BİR KELEBEĞİN DERSİ

“Bir gün, kozada küçük bir delik belirdi; 
bir adam oturup kelebeğin saatler boyunca 
bedenini bu küçük delikten çıkarmak için 
harcadığı çabayı izledi.

Ardından sanki ilerlemek için 
çaba harcamaktan vazgeçmiş gibi geldi ona.

Sanki elinden gelen her şeyi yapmış ve 
artık yapabileceği bir şey kalmamış gibiydi.

Böylece adam, kelebeğe yardım etmeye karar verdi: 
eline küçük bir makas alıp 
kozadaki deliği büyütmeye başladı.
Bunun üzerine kelebek kolayca dışarı çıkıverdi.

Fakat bedeni kuru ve küçücük, kanatları buruş buruştu. 

Adam izlemeye devam etti; çünkü her an 
kelebeğin kanatlarının açılıp genişleyeceğini ve 
bedenini taşıyacak kadar güçleneceğini umuyordu.

Ama bunlardan hiç biri olmadı! 
Kelebek, hayatının geri kalanını 
kurumuş bir beden ve buruşmuş kanatlarla 
yerde sürünerek geçirdi.
Ne kadar denese de asla uçamadı. 

Adamın iyi niyeti ve yardımseverliği ile anlayamadığı şey, 
kozanın kısıtlayıcılığının ve 
buna karşılık kelebeğin daracık bir delikten çıkmak için 
göstermesi gereken çabanın, 
Tanrı’nın kelebeğin bedenindeki sıvıyı onun kanatlarına göndermek ve 
bu sayede de kozanın kısıtlayıcılığından kurtulduğu anda 
uçmasını sağlamak için seçtiği yol olduğuydu. 

Bazen yaşamda tam olarak ihtiyaç duyduğumuz şey çabalardır.
Eğer Tanrı, 
yaşamda herhangi bir çaba olmadan ilerlememize izin verseydi, 
o zaman bir anlamda sakat kalırdık. 
O zaman olabileceğimiz kadar güçlenemezdik. 
Asla uçamazdık.

Güçlü olmak istedim…
Ve Tanrı beni güçlendirmek için zorluklar yolladı.

Bilgelik istedim…
Ve Tanrı çözmem için sorunlar yolladı.

Başarı istedim…
Ve Tanrı bana çalışmam için zeka ve kas gücü verdi.

Cesaret istedim…
Ve Tanrı bana üstesinden gelmem gereken sorunlar verdi.

Sevgi istedim…
Ve Tanrı bana, yardımcı olmam için sorunlu insanlar yolladı.

İyilik istedim…
Ve Tanrı bana fırsatlar yolladı.

“İstediğim hiçbir şeyi elde edemedim...
Ama ihtiyaç duyduğum her şeyi elde ettim.”

Yaşamınızı korkusuzca yaşayın, 
zorlukların tümüne göğüs gerin ve 
onların üstesinden gelebileceğinizi açıkça gösterin. 
Bu mesajı dostlarınıza yollayın ve 
onlara ne kadar değer verdiğinizi gösterin. 
Onu, 
ARKADAŞ olarak kabul ettiğiniz herkese yollayın, 
hatta bunu size yollayan arkadaşınıza bile yollayın. 
Eğer bu mesaj size geri dönerse, 
o zaman arkadaş çemberinizin 
doğru dostlardan oluştuğuna emin olabilirsiniz.

Not: Sayın Sami Tandoğan'a teşekkür ederiz.

 

 

Yorum Ekle Yorumları Listele
90. Sayı önceki yazı 90. Sayı sonraki yazı
Dostluk ve Sevgi Önceki Yazı Dostluk ve Sevgi Sonraki Yazı
Her hakkı saklıdır. All rights reserved. netyorum.com © 2000-2005 İstanbul-Türkiye