GECİKMEDEN SÖYLEYİN

Rahip, mezarlıktaki işini bitirmek üzereydi.

O anda elli yıllık karısını kaybeden 78 yaşındaki adam:
"Onu ne kadar çok sevdim"
diyerek çığlık çığlığa ağlamaya başladı.

Yaşlı adamın yaşlı sesi törenin asil sessizliğini bozmuştu.
Mezar başındaki diğer aile bireyleri ve dostlar
şok olmuşlardı, utanç içindeydiler.

Yetişkin çocukları alı al moru mor
babalarını yatıştırmaya çalıştılar:
"Tamam, baba. Seni anlıyoruz"

Yaşlı adam gözlerini dikmiş
kazılan mezara yavaş yavaş inen tabuta bakıyordu.
Rahip törene devam etti.
Törenin sonunda, aile bireylerini
törenin kapanışı olarak tabutun üstüne toprak atmaya çağırdı. Yaşlı adam hariç hepsi sırayla toprak attılar.

Yaşlı adam hala:
"Onu ne kadar çok sevdim"
diye yüksek sesle konuşuyordu.

Kızı ve iki oğlu konuşmasını engellemek istediler,
ama o devam etti,
"Onu sevmiştim!"

Kalabalık mezarlığı terk etmeye hazırlanırken,
yaşlı adam gitmemekte direniyordu.
Gözlerini mezara dikmiş bakıyordu.

Rahip yaklaştı:
"Kendinizi nasıl hissettiğinizi biliyorum,
ama gitme zamanı geldi.
Buradan ayrılmalı ve kendimizi
hayatın akışına bırakmalıyız" dedi.

Yaşlı adam çaresizlik içinde bir kez daha
"Onu ne kadar çok sevdim" diyerek söylendi.
"Beni anlamıyorsunuz" dedi.

"Ben bunu ona sadece bir kere söyleyebildim"