24.11.2005 Ahmet Manisalı - netyorum.com / Sayı: 164

TÜKÜRÜK

Adam sabah evden çıktı işe gitmek için
yürürken yolda bir öksürüktür tuttu
genzinden ve hastalıklı ciğerlerinden boşaldı bir sıvı ağzına
ağzı doldu
tüküreyim dedi baktı sokak kalabalık, yerler de tertemiz
“hay aksi…”
                "gözünü sevdiğimin köyü , "
                               "şimdi orada olsaydım keşke…"
"tükürüdüm yere… yer topraktır emer gider koybolurdu…" dedi içinden
oraya bakındı buraya bakındı yürürken ağzı avurtları dolu
hah işte orada bir çöp kovası… hızlandı adımları
kovada kova hani … şehir kovası… kocaman … ancak makina kaldırabilir
şöyle 1 metre kalmışken salladı tükürüğü kovaya … ağzı boşaldı rahatladı
                "oohhhh yahu"
o da ne ?
çöp kovasında bir siyah kedi ... tükürük tam da üstüne yapışmış
                "miyavvvvvvvvvv" dedi fırladı hayvan can havliyle,
simsiyah tüylerinde kocaman tükürük
yanından geçen ilk kravatlı beyefendiye sürtündü
tükürük tümüyle adamın paçasına bulaştı... yapıştı adeta
                "vay hınzır hayvan dedi…" adam
                            "rezil ettin beni…"
beyefendi döndü ağza alınmayacak bir küfür fırlattı “ ……. “ ve devam etti
"kedinin kabahati yok senin gibi hayvanın şehirde işi ne ?"
                "senin ........."
adam ezildi büzüldü kıpkırmızı oldu tam özür dileyecekti ki tüm ezilmişliğinle
konuşmayı duyan yakışıklı bir genç sokuldu yanlarına
beyefendiye : " ne o garip buldun da hor mu görüyorsun adamcağızı…" dedi yakasına yapışıp
adam elini açmaya çalıştıysa da başarılı olamadı…
                öyle güçlü kuvvetliydi delikanlı
"al bakayım tüm küfürlerini geri züppenin iti…"
beyefendi aniden celallendi , mos mor kesildi
                elini cebine attı
delikanlı : "ne o ? bıçak mı arıyorsun ? al ben vereyim sana şehir züppesi..."
                delikanlı çekti bıçağını saplamaya başladı beyefendiye
beyefendi bir "ahhhhh..." dedi yığıldı kaldı oracığa
                elinden telefonu düştü yanına...
adam yavaş yavaş uzaklaşıyordu zaten kavga başlayınca…
işini bilirdi… eeeee şehirde yaşamak kolay mı ya?
Uyacaksın…
                şehirlerde kimseye bulaşmaya gelmez , gariban diye ilk onu tıkarlardı içeri
                                dinlemezlerdi bile derdini…
beyefendinin yere düştüğünü gördüğünde ise
tabanları yağladı,
                kayboldu ortadan…
delikanlı bu kaçar mı hiç bekliyordu polis gelsin diye
polis geldi…
adama baktılar " ölmüş bu " dediler
delikanlı donmuştu adeta etrafına bakındı adamı arıyordu güzel gözleri
adam yok olmuştu…
toplanan kalabalık "geçmiş olsun kardeş..." diyordu delikanlıya
ellerini zincirleyip aldılar,
                attılar kodese
onca şahit önünde bıçaklamıştı beyefendiyi
dili tutulmuştu delikanlının
hikayesini doğrulayacak adam da yoktu ortalarda…
……….aradan epey bir zaman geçti
neden sonra bir gece evinde adam gazetelerde okudu,
                parmağıyla satırları takip ederek
- sokak ortasında, nedensiz, bir beyefendiyi bıçaklayan delikanlının
18 yıl ağır hapse çarptırıldığını...
                karısına döndü
"ne psikopatlar var yahu şu şehir ellerinde…" dedi
pijamasıyla bağdaş kurduğu koltuk olarak kullandıkları yataktan.
Karısı televizyona dalmıştı anlamadı bile söyleneni
Sigarasından bir nefes çekip devam etti
"gözünü sevdiğimin köyü "
"şimdi orada olsaydım keşke…"

Ankara ; Haziran 2005
Ahmet Manisa