| Önsöz | Arama | Üyelik | Sohbet | Alış-Veriş | www.netyorum.com   
Ajanda
Seçtiklerimiz
Arşiv
Yazarlar
Yorumlar

Bölümler

Köşe Yazıları
Teknoloji
Sanat
Soru & Cevap
Dostluk & Sevgi
Eğlence
Geçmiş Zaman Olur ki

Konular

Sinema
Müzik
Kitap
Sözler
Oyunlar
Ürünler
Mekan
 
 
Reklam Fiyatları

İzleyici Mesajları

Elektronik posta :
bilgi@netyorum.com

 
 
Bu sayfayı arkadaşınıza göndermek için tıklayın.

 
 
Açılış sayfası yapmak için tıklayın.

Sık kullanılanlar listesine eklemek için tıklayın.

 

Eski Sayıları


ÇEVRENİZE BAKINIZ

Yıllar önce bir lisede,kocasını kalp krizinden kaybetmiş bir öğretmen vardı.Kocasını kaybettikten bir hafta kadar sonra,iç dünyasını öğrencileriyle paylaşmak istemişti. Öğleden sonra, dersin bitmesine az bir zaman kalmıştı ve sınıf penceresinden güneş içeriye pırıl pırıl giriyordu. Öğretmen masasının üzerindeki eşyaları bir köşeye ittikten sonra masanın üzerine ilişti.

Yüzünde zarif bir yansımayla bir süre durakladı ve “Ders bitmeden önce dersle ilgisi olmayan fakat çok önemli olduğuna inandığım bir şeyi sizlerle paylaşmak istiyorum. Hepimiz, dünyaya öğrenmek, paylaşmak, sevmek, teşekkür etmek ve fedakarlık etmek için geldik. Hiçbirimiz bu olağanüstü deneyimin ne zaman biteceğini bilemeyiz. Bu güzellik her an elimizden alınabilir. Belki de bu bize Allah’ın, her günümüzü en güzel şekilde yaşamamız için gösterdiği bir yoldur. ”dedi.

Gözleri yaşlarla dolmuştu. Devam etti: “Şimdi hepinizin bana bir söz vermenizi istiyorum. Şimdiden sonra okula gidip gelirken, güzel bir şeyin farkına varın. Bu gözle göremeyeceğiniz bir şey olabilir. Mesela bir koku olabilir. Bir evden yayılan taze pişmiş bir ekmeğin kokusu, ya da yaprakları kıpırdatan hoş bir meltemin sesi, ya da düşen bir sonbahar yaprağına yansıyan bir sabah ışığı olabilir. Lütfen bunlara dikkat edin ve bu şeylerin varlığı için şükredin. Bu bazıları için çok sıradan, basmakalıp olabilir. Ama bunlar yaşamı dolduran şeylerdir. Yaşamı, dünyayı sevmemiz için konulmuş küçük şeylerdir bunlar. Şükretmemiz gereken şeylerdir. Onları farketmenin önemini kavramalıyız. Bir gün elimizden alınabilirler.

Tüm sınıf sessizce onu dinliyordu. Hepimiz kitaplarımızı sessizce alıp sınıftan çıktık. O öğleden sonra eve giderken tüm sömestr boyunca farkettiğimden daha çok şeyin farkına vardım. Sık sık o öğretmeni ve bizim üzerimizde bıraktığı etkiyi düşündüm. Ve çevremzde fark etmemiz için bize yollanmış o şeyler için de teşekkür ettim.

Siz de bir öğle yemeği tatilinde etrafınızdaki güzelliklerin farkına varın. Çıplak ayakla yürüyün, Güneş batarken deniz kenarında dolaşın, eve giderken bir koca külah dondurma alın. Çünkü yaşlanıyoruz ve unutmayalım ki pişmanlık duyacağımız şeyler yaptıklarımız değil yapamamış olduklarımızdır.

Bu yazıyı İnternet'den çevirip, bize gönderen Doğugül Kan'a teşekkürler.

Doğugül Kan
e-posta: gul_kan@hotmail.com


Yorum Ekle Yorumları Listele
166. Sayı önceki yazı 166. Sayı sonraki yazı
Dostluk ve Sevgi Önceki Yazı Dostluk ve Sevgi Sonraki Yazı
Her hakkı saklıdır. All rights reserved. netyorum.com © 2000-2005 İstanbul-Türkiye