O, KİM Kİ!

Hayattan ne istediğini bilmek önemli.
Yaşadığın günü hiçe sayarak ölüme yaklaşmak mı,
Yoksa yarın çabuk gelsin diye acele ederek ölümü hızlandırmak mı?
Seç ve yaşa.
Ya mutlu değilsen!!!
Ya huzurlu değilsen!!!
Ve gerçekten neyi yaşaman gerektiğini bilemiyorsan?
Ya da neyi yaşamak istediğini...
Bul çabuk onu,
Ya da çabuk bulsun o seni.
Yoksa kırılacak zamanın telleri.
Ve o an gelirse;
verilen emeklerin hepsi solacak gül bahçesi gibi
Savrulan kum taneleri gibi,
akacak parmaklarının arasından su gibi
Bul onu
Ya da bul kendini.
Ürpertin kırmasın umudunu,
Umudu kanat olurmuş umut edene diye avut kendini.
Kır zamanın yelkovanını, akrebini
Sıcaktan kavrulup, kum olmuş çöl toprağı gibi;
Yan kendi ateşinde
Kavrul güneşinde
Savrul kaderine
Varacağın yer bir avuç toprak öncesinde,
En fazla iki karış yukarısı olacak.

Tut ellerimden ve bırakma
Tut ellerimden, sakın bırakma,
Tut ellerimden
BIRAKMA...

Diye haykırdığımı bile duymadı ki uzatsın ellerini
Duysa uzatırdı ellerini diye avut kendini

Korkum korkutmasın sizi
Korkum bana yetecek kadar büyük.
Korkum beni aşacak kadar değil,
Herkesin içinde olduğu kadar büyük.
Herkesin içine attığı kadar,
Herkesin atlattığı kadar küçük

Ucu bucağı yok!!!
Yeniliyormuyum neyim.
Bir kale yıkılıyor beynimde..
Altında ben kalıyor gibiyim.
Yıkılsa da o bir kale diyenlere
Kızıyor da değilim.
                       O artık bir virane

Tüluğ Bora KÖSE
e-posta: tulugborakose@yahoo.com