o çılgın renklerin isyanıydı
gözlerimizden akan.
turkuaz bulutlarla
kızıl kahve ağaçların dansıydı.

yaşanan
o an,
ah o an…
bitmemeliydi…

Ve o renk kavgasında,
yaşanmalıydı.

Renklerin kavgası…..;
sonbaharın puslu dinginliğinde,
bir yürek atışı…
kıvrım kıvrım, tozlu yollarda,
hoyrat bakışlı, bir köylü kadını…
artık pörsümüş yanaklarında,
güller açarmışcasına güldü…
yürüdü gitti sonra…
konuşmadan tek bir kelime… 

 Oya Öztürk
e-posta: oyaozturk@netyorum.com