Sokaktaki insanlar akvaryum balıkları gibi dolaşıyorlar önümüzde…

Biz ayyaş takımı, meyhaneden onları seyrediyoruz başka bir evrenden, başka şeyler düşünerek…

- Dikkaaaat !!! Sağ taraf ufukta Bayan Bacak göründüüüüü…

Cümle ayyaş silkindi… Düşünenler düşünmeyi kesti, kendisi ile konuşanlar sustu, sızanlar ayıldı. Bakışlar sağ tarafa döndü ; Denizaltı periskopları gibi…

"Bayan Bacak" sisler arasından sıyrıldı, büyüyerek yaklaştı, tam önümüze gelmişti ki - zarif bir yelkenli gibi süzülerek, en yakın ayyaş onu kaptı… hayallerine götürdü, işi bitince de diğerine devretti… O da bir diğerine…

- Sıra bendeeee, hoop hemşerim !

Kaptım Bayan Bacak 'ı … Hayal tiyatromda baş rolü ona verdim. Piyes bitince de sıradakine devrettim…

Hayallerimize konuk ettikten sonra, onu tekrar geri sokağa bıraktık ; Oyuncak yelkenliyi arkasından iterek suya indirir gibi. Süzülerek gidişini seyrettik birlikte.

Küçüldü… küçüldü, sisler içinde kayboldu gitti… Bizi fark etmedi bile …

Sokağı yine akvaryum balıkları dolduruverdi…

Kalabalık bir grup, çekirdek yiyerek aile çay bahçesine doğru ağır adımlarla yürüyüp geçti…

Ahmet Manisalı - 17.8.1997 Erdek
e-posta: a_manisa@yahoo.com