soğuk ilikleri titretircesine ,
yağan yağmur sırılsıklam ediyor
                                                       bedenleri ....,
                                                                              kırık bedenleri ....,
parçalanmış adeta elleri ,
nasırlardan tomruk tomruk olmuş
                                                      olsa da……
elbisesinin pırtıklarından fırlamış mosmor etleri ,
                                                                              üşüdüğünü ispatlasa da .......
sözlerin kırıklığında
umutlu gözleri
Mavi gözleri, gök rengi,
Yeşil ormana bırakılır,
terk edilir duygusallığı
şehrin karmaşasında ....,
umursanır mı ki üşümüşlük?
nasırlı eller, umutlu gözler....
binalar eziyor bedenleri ,
kırıyor olsa da umutları ,
Mavi gözlere bakmak yetiyor.

soğuk; ilikleri titretircesine ....
yağmur sağanak misali ....
yürekler de sokaklar gibi ıslak….
çamur yapışıyor eteklere ,
yapışan sadece çamur mu acaba?
artık eskimiş, güzel, mutlu anlar yok mu?
arkadaşlık dostluk duyguları yok mu?
ya o eski sevdalar aşklar?
takılmıyor mu akıllara?

sorular karışık ....
aklımız karışık….
çözümler çözümsüz…

Metamorfoz mu yaşanan ne ?
yoksa, sözlerin kırıklığında
gök gözlerin ormanı mı?
savruluyor beynimin boş sokaklarında……

 Oya Öztürk
e-posta: oyaozturk@netyorum.com