çiğ düşmüş yaprak rengiydi gözleri

belki de bir incinin izdüşümü

baktığımda anlayamazdım gizini

çözemezdim bilmeceyi

ya o anlatmak istemezdi

ya da ben göremezdim sevginin izini

bende sevgi çoğalırdı baktıkça ona

onda dururdu herşey bende çoğaldıkça

verirdim almadan hiçbir şeyi

komazdı bu bana

mutlu etmek için

daha çok sevdiğimi belli etmek için

daha çok verirdim

ben verdikçe o hep alıştı almaya

bir gün almak istedim

"ver" dedim "sende olanı da

birazını hiç olmazsa"

"neyi verecekmişim ki" dedi

"bende olmayan bir şeyi mi?"

bunca zaman var olduğunu sandığım şey

aslında hiçbir şey

miş

MİŞ

yine de vazgeçmedim hemen

yine de vazgeçemedi benden ilginç

ben çiğ düşmüş yaprak rengi gözlere saplandım kaldım

o vermeden almaya devam etti

sonra

bir gün aniden BİTTİ

 Rey'an Yüksel
e-posta: reyan@softhome.net