| Önsöz | Arama | Üyelik | Sohbet | Alış-Veriş | www.netyorum.com   
Ajanda
Seçtiklerimiz
Arşiv
Yazarlar
Yorumlar

Bölümler

Köşe Yazıları
Teknoloji
Sanat
Soru & Cevap
Dostluk & Sevgi
Eğlence
Geçmiş Zaman Olur ki

Konular

Sinema
Müzik
Kitap
Sözler
Oyunlar
Ürünler
Mekan
 
 
Reklam Fiyatları

İzleyici Mesajları

Elektronik posta :
bilgi@netyorum.com

 
 
Bu sayfayı arkadaşınıza göndermek için tıklayın.

 
 
Açılış sayfası yapmak için tıklayın.

Sık kullanılanlar listesine eklemek için tıklayın.

 

Eski Sayıları


FİRAR


 

Babamız bizi, annemin akıl hastalığının belirtileri ilk olarak görülmeye başladığında terk etti. Bu psikolojik hadiseler arasında; annem, erkek kardeşim Bill'e onun artık evin erkeği olduğunu söyledi. Bu yüzden O, evine ve iki küçük kız kardeşine bakmak için yapabileceğinin en iyisini yaptı.

Çılgın bir anne ve babayla yaşama problemi -özellikle de bu anne ve baba sizinki ise- çocukken onların bir çılgın veya kafadan kontak olduğunu fark etmezsiniz. Onların delilikleri size normal gelir. Çünkü bildiğinizin hepsi budur.

Annem hafta sonları geç saate kadar uyumaktan hoşlanırdı ve onu uyandırdığımız zaman daima deliye dönerdi. Küçük çocukların sessiz,sakin durmaları da biraz zordur. Bir gün yapabileceğimizin en iyisini yaptık ve onu uyandırmadık. Öğleden sonra saat 14:00'e kadar uyudu. Bu, bizim için harika bir başarı idi ama bu sefer de onu uyandırmadığımız için çılgına döndü.

Annem ilk olarak intihara teşebbüs ettiğinde, Bill onu buldu ve yardım etti. Anneme elektroşok terapisi uygulandı. Bu, bizi onu daha sonra gördüğümüzde bayağı korkuttu. Annem kurtuldu ama bundan çok hoşlanmıştı. Çünkü bir sürü uyuşturucu almıştı.

Büyüdüğümüzde, akrabalarımızın yanına geçtik. Annemin kendine geldiği, aklının başında olduğu zamanlar geri onun yanına giderdik. Etraftaki hareketler senin herhangi bir yere aitmişsin gibi hissetmemizi zorlaştırıyordu.

Annemin ikinci bağımlılığından sonra, kardeşimin uyuşturucu kullanması başladı. Bu kesinlikle bir firardı.

Bu bağımlılıklar hep intihar teşebbüslerini takip etti.

Biz de; eğer biz yeteri kadar iyi olsak, bu olaylar olmaz diye düşündük.

Uyuşturucular Bill'in sadece bizim evin çevresinden uzaklaşmasına değil; aynı zamanda onun duygularından da uzaklaşmasına neden oldu.

Bill 12'sinde başladı ama 21'ine kadar bu böyle devam etti. Bildiğiniz ve isimlerini sayabileceğiniz bütün uyuşturucuları kullandı. Ama yine de, okulunda kalmayı ve iyi dereceler almayı başardı ama okuldan ayrıldığı zaman, daha çok uyuşturucu kullanmaya başladı.

Bill, hala bir meslek sahibi, işini yapıyor ve görevleri var. Evlendi ve iyi bir ailesi oldu. İyi bir koca ve babaydı ancak iyi bir insan modeline sahip değildi. Daha sonra çıldırmaya başladı. Belki de kız kardeşlerimizin intiharları bunu başlattı.

Uyuşturucu kullandığı sürece Bill yalan söyledi, hırsızlık yaptı ve onu çok sevenleri incitti. Dibe ulaştığında ise benden ona yardım etmemi istedi. Onu bir programa tabi tuttum ve bu onu biraz rahatlattı. Bu bir hafta böyle gitti, daha sonra bir ay daha sonra bir yıl...

Kendi yaşamını sorunları olan diğer insanlara yardım ederek, birlikte geri getirmeye başladı. Tekrar okula gitti, hastabakıcılık derecesi aldı ve kendini diğer insanlara yardım etmeye adadı.

Bill'in aşağılayıp, küçük görmeden insanlara yardım etmesi harika bir şey. Ve ben kardeşimi geri kazandım.

O şimdi 7 yıldır ayık bir durumda. Kardeşim bir uyuşturucu bağımlısı ve ben her zaman onun başarılarıyla gurur duydum. 

Çeviren: Keziban Ünal

Not: Bu çalışmayı bize ulaştıran Sayın Doğugül Kan'a teşekkür ederiz.

 

Yorum Ekle Yorumları Listele
141. Sayı önceki yazı 141. Sayı sonraki yazı
Dostluk ve Sevgi Önceki Yazı Dostluk ve Sevgi Sonraki Yazı
Her hakkı saklıdır. All rights reserved. netyorum.com © 2000-2005 İstanbul-Türkiye