Kırmızı gelincik tarlaları başlar;
gözlerimle çizdim ben yolumu
yüreğimle aydınlattım karanlığı...

Deniz dövdü sahili,
insanların ortasında, insansız biri;
acıttı içimi...
yüreğim burkuldu.

Kırmızı gelincik tarlaları gözlerimde,
patika yollar taşlı, topraklı
aklımdaki fikirlerse; Capcanlı...

gitmeliyim buralardan,
Gözlerine değmeli gözlerim,
ellerine dokunmalı ellerim,
ve yüreğim konuşmalı yüreğinle.
Dilinle veya aklınla değil...
gözlerinin refakatinde yüreğinle...
konuşmalı artık yüreğim...

Oya Öztürk - 24.4.1997 15:35
e-posta: oyaozturk@netyorum.com