Genç bir adam şehrin merkezinde durmuş, vadideki en güzel kalbin kendi kalbi olduğunu iddia ediyordu. Büyük bir kalabalık toplandı ve bu kalbin ne kadar güzel olduğunu konuşup ona imrenmeye başladılar. O kalpte, en küçük bir leke ve çatlak yoktu. Evet, hepsi bu kalbin gördükleri en güzel kalp olduğuna karar verdiler. Genç adam çok gururlandı ve daha yüksek sesle kalbini övmeye başladı.

Aniden kalabalığın önünde yaşlı bir adam ortaya çıktı ve "Senin kalbin benimki kadar güzel değil" dedi.

Kalabalık ve genç adam hep birlikte yaşlı adamın kalbine baktılar. Çok güçlü atıyordu ama izler ve yarıklarla doluydu. Bazı parçaları yoktu, bazı parçalarının yerine küçük başka parçalar konulmuştu ancak bunlar tam yerine oturmamıştı, gelişi güzel konulmuştu ve bazı yerlerinde kocaman oyuklar vardı. İnsanlar hayretle baktılar.

"Nasıl bu adam kalbinin daha güzel olduğunu söyleyebiliyor?" dediler.

Genç adam da yaşlı adamın kalbinin haline baktı ve güldü.

"Şaka ediyor olmalısın, kendi kalbini benimkiyle karşılaştır. Benim ki mükemmel,seninki ise yarık ve eksiklerle dolu."

"Evet" dedi yaşlı adam, "Seninki mükemmel görünüyor, ben seninkiyle yarışamam. Ama bak, benim kalbimde gördüğün her yarık sevgimi verdiğim bir kişiyi temsil eder. Kalbimin bir parçasını koparıp onlara verdim ve sık sık onlar da bana kendilerinin kalplerinden birer parça koparıp verdiler. Ama tam benim kopardığım parçanın büyüklüğünde olmadığı için arada boşluklar kaldı. Ancak ben bu boşluklara şükrediyorum çünkü onlar, paylaşılan sevgileri bana anımsatıyor. Bazen ben insanlara sevgi verdiğim halde onlar bana karşılığını vermediler; derin boşluklar da ondan. Bunlar acı veriyor ama olsun, onlar da benim sevgime karşılık vermeyen insanları bana anımsatıyorlar; ama ben sabırla benim sevgime karşılık verecekleri ve bu boşlukları dolduracakları günü bekliyorum. Şimdi gerçek güzelliğin ne olduğunu anladın mı?"

Genç adam yanağından akan yaşlarıyla sessizce duruyordu. Yaşlı adama doğru yürüdü. Harika güzellikteki kendi kalbinden bir parça kopardı ve yaşlı adamın titreyen ellerine verdi. Yaşlı adam onu aldı ve kalbine yerleştirdi. Sonra kendi yara dolu kalbinden bir parça koparıp genç adamın kalbindeki boşluğa yerleştirdi. Boşluk doldu ama köşelerde biraz eksiklikler kaldı.

Genç adam kalbine baktı. Artık mükemmel değildi ama öncekinden daha güzeldi. Çünkü yaşlı adamın kalbindeki sevgi onunkine akmıştı.

Birbirlerine sarıldılar ve yanyana yürümeye başladılar.

internet'ten çeviren: Doğugül Kan
e-posta: gul_kan@hotmail.com