| Önsöz | Arama | Üyelik | Sohbet | Alış-Veriş | www.netyorum.com   
Ajanda
Seçtiklerimiz
Arşiv
Yazarlar
Yorumlar

Bölümler

Köşe Yazıları
Teknoloji
Sanat
Soru & Cevap
Dostluk & Sevgi
Eğlence
Geçmiş Zaman Olur ki

Konular

Sinema
Müzik
Kitap
Sözler
Oyunlar
Ürünler
Mekan
 
 
Reklam Fiyatları

İzleyici Mesajları

Elektronik posta :
bilgi@netyorum.com

 
 
Bu sayfayı arkadaşınıza göndermek için tıklayın.

 
 
Açılış sayfası yapmak için tıklayın.

Sık kullanılanlar listesine eklemek için tıklayın.

 

Eski Sayıları


ACI'NIN İLACI
 

Tek oğlunu kaybeden Çin'li bir kadınla ilgili bir öykü vardır.

Üzüntü içindeki kadın bir din adamına gider ve "Hangi duaları etsem, hangi büyüleri, sihirleri yapsam oğlumu bana geri getirir?" diye sorar.

Ona birkaç teselli sözü söyleyip, geri yollamak yerine; din adamı: "Bana asla acıyı tatmamış bir evden, bir hardal tohumu getir. Onu, senin yaşamından acıyı yok etmek için kullanacağız" der.

Kadın hemen bu büyülü tohumu aramaya başlar.

Çok güzel, kocaman bir evin önüne gelir ve kapıyı çalar.

"Asla acıyı yaşamamış bir ev arıyorum. Burası öyle bir yer mi? Bu benim için çok önemli" diye sorar.

Onu içeriye alırlar ve "Sen yanlış yerdesin" diye söze başlarlar. Daha sonra son günlerde başlarından geçen tüm trajik olayları anlatmaya koyulurlar.

Kadın kendi kendine düşünür.

"Bunlar benden daha acılı, bunlara birinin yardımcı olması gerekir."

Ve orada kalıp onlara yardımcı olmaya karar verir.

Daha sonra başka evler aramayı sürdürür acısı olmayan. Ama nereye gitse her birinden acı dolu binbir hikaye duyar.

Ancak insanların acılarını azaltabilme işine öylesine kendini kaptırır ki neredeyse oğlunun acısını ve onu unutturacak olan hardal tohumunu aramayı unutur.

Böylece yavaş yavaş acı onun yaşamından çıkar gider...
 

Brian Cavanaugh

internet'ten çeviren: Doğugül Kan
e-posta: gul_kan@hotmail.com

 

 

Yorum Ekle Yorumları Listele
130. Sayı önceki yazı 130. Sayı sonraki yazı
Dostluk ve Sevgi Önceki Yazı Dostluk ve Sevgi Sonraki Yazı
Her hakkı saklıdır. All rights reserved. netyorum.com © 2000-2005 İstanbul-Türkiye