Yine bir 4 Nisan
En son gökyüzünde senin için kutlanmış
Kırmızı şaraplar içilmişti,
Tanrıya dua etmiştim
Çünkü sen çok uzaklardaydın,
Unutulmaz bir hediye olmalıydı,
Tanrı sesimi duydu,
Gökyüzüne rengarenk bir kurdela bağladı,
Bir ucu sende, bir ucu bendeydi,
Ben böyle biliyordum,
Tanrı yine sesimi duydu,
Gökkuşağına sevenlerin dokunmasına izin verdi,
Ben dokundum,
Zannettim ki sen de,
Tanrı yine sesimi duydu,
"Sadece sen, yukarı da gelebilirsin" dedi,
Melekler yardım etti ,
Gökyüzünden seni görmeme izin verdi,
Birden gökyüzü ağlamaya başladı,
Tanrıya sordum, neden dedim,
“Çünkü gözlerin doldu, gökyüzü bulutlandı,
Gözlerin çok dolunca da akmaya başladı,
Herkes yağmur sansın istedim,
Bir kişi hariç
Damlaların içi sevgi tanecikleri ile doluydu,
Seni görmesine izin verdim,”
Beni gördü mü? diye sordum Tanrı’ya
Beni görmemiş, yağmura lanet etmiş,
Ayıramamış sevgi taneciklerini damlaların içinden,
Kaldırmamış başını,
Dönmemiş yüzünü ay çiçeği gibi gökyüzüne,
Tanrı çok üzülmüş,
Oysa süslediği gökyüzü o gün onun için renklendirilmiş,
En son sevgi eklenmiş
Bu bir şans denmiş,
Bütün melekler pervane olmuş ,
Tanrı tüm güzellikleri sunmuş,
Keşke görebilseydi, hissedebilseydik beraber
O gün ben gökyüzünde çok mutluydum,
Sahipsiz bir doğum günü kutlanmıştı,
Son kez, bir daha kutlanmamak üzere,
Ve Tanrı ile anlaşıp,
Bir gök kuşağı hediye etmiştim sevgilime
Nisan yağmurları ile,
Son kez olduğunu bilmiyordum,
Meğer sonmuş.
Melekler kulağıma fısıldadı,
“Gökyüzü şans dolu,
Yeter ki ellerinizi ve yüzünüzü göğe dönün,
Neden çiçekler bu kadar güzel ,
Işık şart değil,
Akşam sefaları gece sever...”
 

Daruma - 4.4.2003