BELKİ BİR GÜN
Üzüldüğünü söylemek yetmiyor, seni seviyorum diyene,
O acıdığını düşünüp, başlıyor nefret etmeye,
Gözlerinde çok sevdiğini göre göre
Dilim nasıl varır arkadaşım, dostumsun demeye...
Verilmeyen sözleri, verilmiş sayıyor,
Verilmeyen randevulara gidiyor,
Sevdiğini, değer verdiğini biliyor,
Sevgiyi kalbinde aşk olarak hissetmek istiyor.
Güneşin doğuşunu beraber mi seyrettik?
Baharı ne çok sevdiğimizi mi hissettik?
Aşk şarkılarını mehtapta birlikte mi söyledik?
iyi günde kötü günde, dost yanında dedik.
Parayla satın alınsa çoktan vermiştim ona,
Denedim, çarpmıyor kahrolası doya doya,
Aşkı ona çok görüp, zalimin ayakları altına,
İstemek yetmiyor, neden diye soruyorum Tanrı’ya !
Ela gözler derin, derin bakarken,
Ah keşke, keşke demek geliyor içimden,
Seveni sevmek mi, zalimi sevmek mi aşkın kuralı?
Sen ve Ben zalimleri sevdik, paylaşıyoruz yalnızlığı.
Biz sevdik, adına zalim dedik,
Bizi sevenlere zalimlik etmedik mi?
Sevgiye düşen, işkence çekiyor
Her seven bir zalimin eline esir düşüyor.
Aslında benim suçum senin suçunla aynı,
Sevginin suçuyla cezası da aynı,
Olan gönüllere oldu, yanlış kalplerde harcandı,
Şimdi sana da bana da bu cezayı çekmek düşer.
Duygularımızı yaşıyoruz, gönlümüz dolu,
Yazılmamış beraber yürümemiz sevda yolunu,
Farkındayım; yanı başımızda, mutluluk bu,
Ama Üzgünüm; bu yol geri dönmeyen sevgililerle dolu.
Kızmıyorum artık geri dönmeyen sevgililere,
Söz geçmiyor ki duygulara, deli gönüllere,
Belki bir gün deyip, devam beklemeye,
Cesaretim yok dokunmaya, sevgiyle uzanan ellere.
Daruma - 3.6.2002
|
