CEZA
İnsanlar neden annelerine bağlanır?
Neden bağlanmak zorunda kalır?
Bu zorunluluğun getireceği acıları bile bile.
Bende birçoğu gibiyim.
Belki aşırı, belki değil.
Yalnızlığımızda, gurbette neden aklımıza ilk O gelir?
Hiç düşündünüz mü?
Düşünmediyseniz bile ölümünden sonra düşünürsünüz.
Bizim için en değerli varlıktır.
Bizi her şartta,
Her türlü tehlikeye karşı koruyan odur.
Bizimle üzülür, sevinir.
Tıpkı bizim gibi...
Ama bu bize acı ve ızdırabı getirir.
En büyük örneği onun göçüp gitmesidir. Elbet...
Belki acımız az olur. Ama...
Eğer onu hiç beklenmedik bir şekilde,
Sinsi bir nedenle kaybetmek,
Bizim için ızdıraptan da öte olur.
Şu anda belki de bu durumda birçok insan vardır.
Belki ona bağlanmak gibi,
Herkesin işlediği bir suçu!! işlediler.
Elbette onu kaybedecekler.
Ama bunun cezası bu şekilde,
Amansız bir hastalıkla kaybetmek olmamalı...
Emre Yavuz
|
