Günün birinde yeni bir işyeri açmaya kalkarsam,
benimle çalışan herkes
önce gülümsemeyi bilenlerin arasından seçilecek.
Ve sonra onlar problemlerin üzerinden gülümseyerek
atlamayı öğrenecekler.
Bütün kapıların üzerinde notlar olacak,
kocaman: "GÜLÜMSE"

Güleryüzlü insanlar işsiz kalmaz, aşksız kalmaz.
Güleryüzlü insanlar eşsiz kalmaz, arkadaşsız kalmaz.
Gülümse gülüm. Dikenlerin elbette var ve olmalı.
Ama gül isen önce gülen yüzünü göster.

Çevrende güleryüzlü birini görsen
sen de ona tebessüm ederdin değil mi? Elbette.
Bunu, çevrendeki birine sormuştum!
Onun "elbette" deyişini duydun mu?
İnsanlar hazır aslında gülümsemeye, kucaklaşmaya;
bir kıvılcım bekliyorlar.
Ama herkes bekliyor!
Önce, rahat olmayı dene.
Ben, bir karış mesafeden, gözbebeklerinde
kendi mimiklerimi ve tebessümümü görerek,
bu tonda konuşuyorsam seninle;
Gülümsemeni beklemeye hakkım var, değil mi?
Kendini iyi hisset.
Ve gülümse.....

Gülümseyen insanlarla mı yoksa
gülümsemeyen insanlarla mı vaktini geçirmek isterdin?
İşyerinde verimin yükselir miydi,
yüzüne baktığın herkes gülümsüyor olsaydı?
Ve
sokaktaki problemler
insanlar gülümsediğinde mi
gülümsemediğinde mi
daha kolay çözüme ulaşırdı?
Kendini iyi hisset.
Ve gülümse....
Gülümsediğinde kendini daha da iyi hissedeceksin.

Sen "farkını" göstermek istiyorsan sıradan insanlardan;
gülümsemen yeter! .
Gücün, düşünme şeklin ve olumlu yapın
gözükecek gülümserken yüzünde.
İnsanların içi yüzlerinden okunur.
Ve içine göre değil, yüzüne göre davranılır sana!
Farkını göster,
herkes somurturken:
"Kar hepimizin başına yağıyor ama ben gülümseyebiliyorum."

Ödül olmanın "ödülünü" sun kendine,
insanlara tebessümünü sunarak.
Ve bu onuru "yüzünde" taşı, Gülümse.

Gülümseyerek hatırlayacağınız bir gün geçirmeniz dileğiyle.