Sevmek; 
Sevgiliyi, bir beyaz güvercin gibi eline alıp okşamak ve 
yüreğine basıp korumaktır. 

Ama sevgiliyi daha güzel ufuklar bekliyorsa 
onu salıvermektir. 

Onun, uçsuz bucaksız gökyüzünde kanat çırpışlarından 
sonsuz haz duymaktır. 

Onun kendisinden uzaklaşmasına üzülmek değil, 
gerçeğe uçmasına, 
hakikate yaklaşmasına sevinmektir... 

"Beni bırakıp nereye gidiyorsun" demek değil; 
"gittiğin yerlerde
seni dualarımla koruyacağım" diyebilmektir. 

Sevgi, bencillik ve sahiplenme değil; 
sevgili nasıl mutlu olacaksa
öyle olmasını istemektir.  

Not: Sayın Semra Güngör'e teşekkür ederiz.