SEVDALAR VARDIR
Sevdalar vardır... Saman
alevi gibi tutuşan, şehvetle, ihtirasla
doruklarda... ama kavuşulunca sevgiliye, tutuverince elini, dudaklar
değince dudaklara, duruluveren... ayrılıkların rüzgârlarına dayanamayıp
sönen... Cüce sevdalar...
Sevdalar vardır... Orman yangını misali, dağ-gök kıpkırmızı.. sevgilinin
gözlerinde yanan her bakışta... ayrılıkların rüzgârlarında sönmek ne
kelime, daha da bir harlanan, dal-budak yükseliveren...Yüce sevdalar...
Ve sevdalar vardır... Birden düşüveren yüreğimize, kor gibi, hiç
beklemediğimiz... gizliden gizliye yakıp bitiren... küllendiğini
sandığımız, taa derinlerde yıllarca, yaşamlarca, usul usul yanan, bizi
eriten ve bir daha kavuşamamacasına ayrıldığımız, yitip giden sevgilinin
soluğundan bile birden kıvılcımlanan, parlayan... Kara sevdalar...
Bir anonim'in hatıra defterinden
Not: Sayın Mert Ökter'e teşekkür
ederiz.
|
