sebebimsin!
yerle yeksan olmuşum zamansız hasretinden.
soğuğu bol, karbonmonoksitli havalarda donar ezgiler dudaklarda.
gurbetin nasır tutmuş elleri dolanır şehrin her bir ücra yerini.
karanlığına katran karışmış geceler tükenir takvim yapraklarından.
ve alıp başımı gidesim gelir bir ara;
haydarpaşa garından kalkan köhne bir trenin peşi sıra.

sebebimsin!
revize edilmiş bir aşkın kancasında asılı kalmış bedenim.
dimağım satılık kelimeler türetir, kalemim radikal cümlelerin çeşnisine sunar.
feryad-ı figân telaşesine bürünür ruhum,
akşının istilası başlar kalbimin topraklarından.
ve alıp başımı gidesim gelir bir ara;
kadıköy iskelesinden kalkan köhne bir vapurun peşi sıra.

sebebimsin elalım.
billahi! sebebimsin.
kalbimi acıtan toplu iğnenin iğnesisin.
kalbimi alıp kalbinin içine at ki kalbim dinlensin.

 Recep Akova, Kütahya 2000