Sevmeyi sen öğrettin sevilmeyi de bana
Hasretim oldun her zaman yalnızlığımda
Sana son sözüm madem dönmeyeceksin
Ne olursun unutmayı da öğret bana

Aşk bahçemizin açan gülleri soldu
Gül dalında sevda bülbülleri ötmez oldu
Canım bir tanem neden arayıp sormaz oldu
Seni çok özledim ne olur dön artık gülüm

Uğruna başımı koydum gerekirse ölürüm yoluna
Gidişin kadar hiçbirşey gitmiyor zoruma
Yokluğun hasretin tak etti artık canıma
Geleceksen gel artık belkide çıkmam yarına

Akşam oldu yine içimde bir acı kalbimde bir hüzün
Sen yoksun ya bak kan ağlıyor iki gözüm
Her derdin vardır ilacı yok mu ayrılığa bir çözüm
Yokluğun ecelimdir ne olursun dön artık geri gülüm

 (Sayın Neşe Caylan'a teşekkür ederiz)